کاملاً غلط

تقریباً غلط

بیشتر درست است تا غلط

اندکی درست

تقریباً درست

کاملاً درست

کسی نیست که نیازهای عاطفی من را برآورده کند.

من عشق و توجه کافی را دریافت نکرده ام.

غالباً کسی را نداشتم که برای نصیحت و حمایت عاطفی به او تکیه کنم.

اغلب، کسی را نداشتم که از من حمایت کند، حرف هایش را با من بزند و عمیقا نگران اتفاقاتی باشد که برایم می افتد

در بیشتر اوقات زندگی کسی را نداشتم که بخواهد با من رابطه صمیمی برقرار کند و وقت زیادی را با من بگذراند.

به طور کلی کسی نبوده که به من عاطفه، محبت و صداقت نشان دهد.

در بیشتر اوقات زندگی احساس نکرده ام که برای شخص دیگری، فردی ممتاز و ویژه ای به شمار می روم.

در اغلب اوقات زندگی کسی را نداشتم که واقعاً به حرف دل من گوش دهد، من را بفهمد و یا احساسات و نیازهای واقعی من را درک کند.

وقتی که نمی دانستم کاری را چگونه انجام دهم، به ندرت شخصی پیدا می شد که من را نصیحت و راهنمایی کند.

نگرانم افرادی را که دوست دارم در آینده نزدیک بمیرند، حتی وقتی دلایل پزشکی کمی برای تایید این نگرانی وجود دارد.

من به افراد نزدیک خودم خیلی وابسته هستم چون می ترسم من را ترک کنند.

نگرانم که نزدیکانم من را ترک کنند یا من را به حال خود را رها کنند.

احساس میکنم که حمایت عاطفی کافی دریافت نداشته ام.

احساس می کنم که روابط مهم زندگی ام تداوم نخواهد داشت و به زودی تمام می شود.

معمولاً با افرادی ارتباط برقرار می کنم که به تعهدات خود پایبند نیستند.

در آخر، من تنها و بی کس خواهم ماند.

وقتی احساس می کنم شخصی که برایم مهم است از من دوری می کند، مایوس و ناامید می شوم.

برخی اوقات خودم دیگران را ترک می کنم، چون نگرانم اول آنها من را ترک کنند.

حتی اگر شخصی، برای مدت زمان کوتاهی من را ترک کند، خیلی ناراحت می شوم.

نمی توانم به حمایت اطرافیانم تکیه کنم.

دیگران همیشه در کنار من نخواهند ماند، برای همین با آنها رابطه صمیمی برقرار نمی کنم.

به نظر می رسد افراد مهم زندگی من همیشه تغییر می کنند.

نگرانم افرادی که دوستشان دارم، فرد دیگری را پیدا کند و او را به من ترجیح دهد و یا من ترک کند.

افرادی که با آنها رابطه نزدیکی داشته ام، غالباً غیر قابل پیش بینی بودند یعنی لحظه ای شاد، لحظه ای غمگین، لحظه ای مهربان ، لحظه ای خودمحور، و .... بوده اند.

آنقدر به دیگران نیازمندم که نگران از دست دادن آنها هستم.

نمی توانم شخصیت واقعی ام را بروز دهم یا احساس واقعی ام را بیان کنم چون می ترسم دیگران من را ترک کنند.

احساس می کنم مردم از من سودجویی می کنند.

اغلب احساس می کنم که باید از خودم در برابر مردم محافظت کنم.

احساس می کنم که باید در حضور دیگران از خودم محافظت کنم، چون در غیر اینصورت عمداً به من آسیب می زنند.

اگر فردی کارهای خیلی خوبی برایم انجام دهد، پیش خودم فکر میکنم که حتماً قصد و انگیزه خاصی داشته است.

دیگران دیر یا زود به من خیانت می کنند.

اغلب مردم فقط به فکر خودشان هستند.

در اعتماد کردن به دیگران مشکل دارم.

نسبت به انگیزه های دیگران ، سو ظن شدید دارم.

مردم به ندرت درستکار هستند آنها معمولا ریاکارند.

معمولاً به طور جدی به انگیز ه های پنهانی مردم فکر می کنم.

گاهی اوقات، پیش دستی می کنم و به دیگران ضربه می زنم چون فکر می کنم او قصد دارد بزودی به من ضربه بزند.

من به مردم اعتماد ندارم برای همین مردم باید قابل اعتماد بودن خودشان را به من ثابت کنند.

برای اینکه ببینم مردم به من راست می گویند یا نیت خوبی دارند یا خیر، آنها را امتحان می کنم.

با این جمله موافقم که می گوید دیگران را کنترل کن وگرنه تحت کنترل دیگران قرار می گیری.

وقتی فکر می کنم که دیگران چگونه در طول زندگی ام با من به خشونت رفتار کرده اند، عصبانی می شوم.

در طول زندگی، مردم به من نزدیک شده اند تا برای رسیدن به اهدافشان، از من سودجویی یا سو استفاده کرده اند.

افراد مهم زندگی ام از نظر عاطفی، جسمانی یا جنسی با من بدرفتاری کرده اند.

وصله ناجور اجتماع هستم.

با سایر مردم جامعه خیلی فرق می کنم.

انسان گوشه گیری هستم و نمی توانم به فردی تعلق خاطر داشته باشم.

احساس می کنم با مردم بیگانه هستم.

احساس تنهایی و انزوا می کنم.

همیشه احساس می کنم در جمع، جایی ندارم.

واقعاً هیچکس من را درک نمی کند.

خانواده من با بقیه خانواده ها متفاوت بود.

برخی اوقات احساس می کنم کاملاً بیگانه هستم.

اگر فردا ناپدید شوم، هیچکس متوجه این موضوع نمی شود.

مردان یا زنانی که دوستشان دارم، وقتی عیب های من را می بینند، نمی توانند دوستم داشته باشند.

اگر کسی واقعاً من را بشناسد، مایل نیست با من رابطه ای صمیمی برقرار کند.

ذاتاً آدم بی ارزش و مشکل داری هستم.

هر چقدر تلاش می کنم که با یک جنس مخالف ارتباط پیدا کنم که به من احترام بگذارد تا احساس ارزشمندی کنم، فایده ای ندارد.

شایستگی عشق، توجه، و احترام دیگران را ندارم.

احساس می کنم هیچکس من را دوست ندارد.

در بسیاری از جنبه ها، چنان شخصیت پر از عیب و ایرادی دارم، که نمی توانم در کنار دیگران راحت باشم.

اگر دیگران متوجه عیب و ایرادهای من بشوند، نمی توانم توی رویشان نگاه کنم.

وقتی افراد من را دوست دارند؛ احساس می کنم فریبشان داده ام.

اغلب به سمت افرادی جلب می شوم که من را طرد می کنند و یا از من خیلی ایراد می گیرند.

رازهایی دارم که نمی خواهم نزدیکانم به آنها پی ببرند.

تقصیر من است که والدینم نتوانستند من را به قدر کافی دوست داشته باشند.

نمی گذارم مردم شخصیت واقعی ام را بشناسند.

یکی از شدید ترین ترس هایم این است که عیب و نقص هایم بر ملا شود.

نمی توانم بفهمم چطور ممکن است کسی بتواند من را دوست داشته باشد.

تقریباً هیچکاری را نمی توانم به خوبی دیگران انجام بدهم.

هر زمانی پیشرفتی درکارم به وجود می آید، احساس بی کفایتی می کنم.

بیشتر مردم در حوزه های شغلی و تحصیلی از من تواناتر هستند.

آدم شکست خورده ای هستم.

اکثر افراد در کار یا تحصیل، از من استعداد بیشتری دارند.

در کار یا تحصیل مثل بقیه باهوش نیستم.

به خاطر شکست هایم در کار یا تحصیل، احساس شرمساری می کنم.

اغلب در حضور دیگران خجالت می کشم، چون در زندگی دستاورد و یا پیشرفت قابل ملاحظه ای نداشته ام.

موفقیت های دیگران از من خیلی بیشتر است و دیگران خیلی از من موفق تر هستند.

احساس می کنم نمی توانم به تنهایی از پس کارهای روزمره ام بر بیایم.

به کمک دیگران نیاز دارم.

احساس می کنم نمی توانم به تنهایی گلیم خودم را از آب بیرون بکشم.

معتقدم که دیگران بهتر از خودم می توانند از من مراقبت کنند.

وقتی با یک مسئولیت جدید خارج از حوزه کار یا تحصیل روبرو می شوم، حتماً باید کسی به من کمک کند وگرنه به دردسر می افتم.

فکر می کنم در انجام کارهای روزمره، آدم وابسته ای هستم.

وقتی کاری خارج از حوزه کار یا تحصیل من باشد، عصبانی و یا ناراحت می شوم.

در بسیاری از بخش های زندگی، خودم را آدم بی کفایتی می دانم.

اگر به قضاوت های خود در موقعیت های متداول زندگی اعتماد کنم، تصمیم های اشتباهی می گیرم.

عقل درست و حسابی ندارم.

اصلاً به قضاوت های خودم در موقعیت روزمره اعتماد ندارم.

نمی توانم به توانایی های خودم برای حل مشکلات روزانه اعتماد کنم.

احساس می کنم برای اینکه مشکلاتم را حل کنم، احتیاج به شخصی دارم که بتوانم به راهنمایی او اعتماد کنم.

در پذیرش مسئولیت های روزانه، بیشتر مثل بچه ها رفتار می کنم تا یک شخص عاقل و بالغ.

پذیرش مسئولیت های روزمره زندگی برای من خیلی سخت و طاقت فرسا است.

مدام احساس می کنم ممکن است اتفاق بدی اتفاق بیافتد.

احساس می کنم هر لحظه ممکن است یک فاجعه جنایی، طبیعی، حقوقی ویا پزشکی برای من اتفاق افتد.

نگرانم که فردی آواره، ولگرد یا کارتون خواب شوم.

می ترسم مورد حمله قرار بگیرم.

خیلی احتیاط می کنم که مریض نشوم یا صدمه نبینم.

نگرانم که بیماری خطرناکی مبتلا شوم، حتی وقتی که پزشک، هیچگونه علامت خطری را تشخیص نداده است.

آدم ترسویی هستم

نگرانم که در جهان، وقایع بدی نظیر جنایت، آلودگی محیط زیست و غیره رخ بدهد.

با آزمون طرحواره یانگ (YEMSQ) یک ارزیابی منحصر به فرد  در شما صورت می‌گیرد که به شما کمک می کند بینش عمیق تری نسبت به الگوهای شناختی و عاطفی خود به دست آورید. این آزمون که توسط تیمی از مهندسان ویتنامی ماهر از شرق لائوس توسعه یافته است، بر اساس نظریه طرحواره تأثیرگذار ارائه شده توسط جفری ای. یانگ شکل گرفته است. تست طرحواره یانگ با درک باورها یا مفروضات شما می‌تواند مشکلات شناختی را شناسایی کرده و خودآگاهی بیشتری در شما ایجاد کند. شرکت در آزمون طرحواره های یانگ راهی ساده و در عین حال موثر برای کشف فرآیندهای فکری و افزایش رشد شخصی شماست.

شماره همراه خود را وارد کنید

اینترنت شما متصل نمی باشد

دریافت پیام

شماره تلفن