درود بر شما،دوست عزیز شایدعرایض بنده رو جدی نگیرید وگمان کنید که یجورشوخی باشه ولی اگه از من می‌شنوی نباید تصورتون این باشه که حتما ولزوماًنیاز به یک روانکاو ویا روان‌درمانگر داریدبلکه بنده توصیه میکنم با کمی دقت و بررسی و شناخت بیشتردر دنیای پیرامونتون بدنبال یک دوست و همدم وهمزبان وشخص مورد اعتماد باشیدکه بتونه شما رو درک بکنه و شنونده خوبی برای درددلهاتون باشه ووقت بیشتری رو در کنار هم بگذرانیدوسعی کنیدباهم تفریحات سالم بکنید وله هم دیگه عشق بدیدالبته دچار اشتباه نشید منظور لزوماًمن جنس مخالف نیست کسی رو که عرض میکنم می‌تونه از هر جنسیتی باشه فقط کافیه حس خوبی ازش بگیرید و درکنار هم حالو هوای خوبی داشته باشیداونوقت کم کم تعغیرات رو در روح وروان خودتون احساس خواهید کرد البته توضیح اینکه بنده مخالف مراجعه به روانپزشک نیستم اما اینو در نظر داشته باشید که یک روانپزشک هرچقدر هم که هاذق ومجرب باشه چون امکان اینکه بتونه در تمامی مراحل و شرایط ولحظات زندگی شما حضور داشته باشه و نهایتاً در یک تایم معین چند دقیقه‌ای شمارو ویزیت بکنه پس هرگز نمیتونه همه جانبه شمارو ساپورت بکنه وبراتون وقت بذاره پس به ناچار با توسل به دارو سعی خواهد داشت که نسبت به تراپی شما اقدام بکنه و متاسفانه اون موقع است که شما نه تنها به درمان لازم و سلامتی دست پیدا نمیکنید بلکه با استفاده از برخی داروها رفته رفته به قهقرا خواهید رفت پس خواهش میکنم در مورد حرفایی من بیشتر اندیشه بکنیدواگر احساس کردید که بی راه نگفتم روشی راکه عرض کردم رو امتحان بکنیداگرم صلاح دونستید همینجا پیام بذارید تا باهم بیشتر تبادل افکار بکنیم

اسنپ هستن عالی هست

بادرود حقیقتش من خودم کسی بودم ک واقعا به مرض خودکشی رسیدم واینکارم‌ کردم ولی خوب خدا این فرشته مهربونا سرراهم قرارد اد ک حتی الان به زندگی گذشتم میخندم وعاشق خودمم و دارم خودما میشناسم چون خود شناسی خدا شناسی هستش من نمیدونم دکتر پروفسور روانشناس هرکی هست اونجای ک نفسای اخرما میکشیدم با مرد خدا هروز از روز قبل خیلی خیلی بهترم منک‌ واقعا اول ممنون خدای بزرگ‌و دوم دکتر سیاوش