درود. روز شما بخیر. نوجوانی دوره حساسیه و اگه بخواین تو این شرایطی دخترتون که با پسری آشنا شده نصیحتش کنین یا محدودش کنین و گوشی رو ازش بگیرین نتیجه عکس داره. سعی کنین اول روی ارتباط خودتون و دخترتون تمرکز کنین. ارتباطتون رو باهاش مثبت نگه دارین و انتظاراتتون رو درباره ارتباط خودتون و دخترتون و وقت گذروندن مشترک باهم بهش بگین.
کنکاش و جستجو درباره اینکه به اون پسر چی میگی نباید باهاش حرف بزنی اوضاع رو بدتر میکنه
اگر تمایل دارید جلسه مشاوره بگیرید تا بهتر و دقیق تر بتونم راهنماییتون کنم🙏
سلام
نوجوانی یکی از مراحلی مهم رشدی هست که والدین باید رفتار درست با انها یاد بگیرند و اگر باعث پرخاشگری آنها شوند در بزرگسالی دچار مشکلات بیشتری می شود و بتوانید بین خودتون وفرزند تون ارتباط مناسبی شکل بگیره
که در فرزند پروری با نوجوان مطرح هست
برای راهنمایی بیشتر می توانید درخواست مشاوره دهید
سلام بر شما. با فرزندپروری مقتدرانه، که در آن توجه و محبت همراه با نظارت است، برای فرزندتان به طور قاطع محدودیت های واقع نگرانه و منطقی ، متناسب با ویژگیهای سنی و مسئولیت های شخصی اش در نظر بگیرید.
در مراجعه به درمانگر حتما با دخترتان هم جلساتی برگزار شود . در ارتباط با دخترتان در ابتدا به دور از نصیحت تنها گوش دهید و اجازه دهید در یک فضای تعاملی و دو سویه با هم به نتایجی مشترک در این رابطه برسید و بعد جلسه "قراداد دوطرفه " را برگزار کنید.
در این جلسه باید قوانین شفاف اما انعطاف پذیر با مشارکت پدر و مادر و فرزند نوجوان به صورت مکتوب تهیه شود و هم والدین و هم فرزند به آن متعهد باشند و برای انجام شدن و یا انجام نشدن تعهدات ، مفاد خاصی در نظر گرفته شود. در نهایت علت ها بررسی شود و برای نیازهای اساسی دوران نوجوانی مثل نیاز به استقلال ، نیاز به احساس تعلق ، نیاز به هویت منحصر به فرد و.... برنامه ریزی متناسب انجام شود.
با آرزوی بهترین ها برای شما.
سلام عزیزم
سال نوی شما مبارک
خیلی شرایط سختیه وباید جای شما بود تا احساس غم وناراحتی وبلا تکلیفی وپریشانی ودرماندگی شمارو کاملا درک کرد
علت اذیت کردنش چیه ؟ ازشما چی میخواد؟ همسرش از این موضوع اطلاع داره ؟ شرایط مالی شما چطوره ؟ اوضاع خانوادگی وشرایط مالی ،سن وسال ،تحصیلات خودتون واین اقا همه باید بررسی بشه تا بتونم کمک بهتری داشته باشم البته اگر از وکیل هم کمک بگیرین بهتره.انشاالله مشکلاتتون حل بشه.
سلام عزیزم
چقدر ناراحت کننده بود...
وچقدر بهت سخت گذشت...😔😔
به نظرم اومد طبق صحبت هاتون پارتنر سابقتان مسولیت شرایط بحرانی تون رو نپذیرفت وکمکی بهتون نکرد ناچار شدید بچه رو بدنیا بیارید ...ودر تمام این مسیر هم تنها بودید ...خب واقعن کار سختیه ...
شاید هم از این به بعد هم هیچ مسولیتی نخواد بپذیره ...
اگر تونستید تو اون شرایط بحرانی برای دختر گلت شناسنامه بگیری ،حتمن از پس خیلی چیزاای دیگه هم بر میای...
تو این مسیر میتونیم من وهمکاران کنارتون باشیم ...🍃
سلام ، با اینکه در شرایط پیچیده و دشواری قرار داشتید تونستید اقدامات حقوقی لازم رو به سرانجام برسونید و در قدم اول برای فرزندتون شناسنامه بگیرید . اما از لحاظ بررسی اینکه آیا پدر فرزندتون در ابن عدم پذیرش و یا آزار رساندن تا چه حد دچار مشکلات و اختلالات هست یا صرفا عدم پذیرش دارن.... و در نهایت درباره اینکه شما چگونه میتونید مکالمات و تعاملات لاجرم با ایشون رو مدیریت کنید و در آینده چگونه با فرزندتون مسائل را درمیان بگذارید حتما از کمک های مشاوره ای روانشناس استفاده کنید.با آرزوی بهترین ها.
سلام
مسئله بارداری شما یکی از مسائلی هست که در ازدواج مطرح می شود وبه دلیل غیر منتظره بودن حاملگی و نداشتن انتظار بچه دار شدن تون کمی سخته قبول کند که از شما یک بچه دارد و درواقع شما باید به این نکته توجه کنید که چه انتظاری از این مسئله با شما دارد
برای راهنمایی بیشتر درخواست مشاوره دهید
من معنی عکس شکوفه را میفهمم. هر چند که من چتی از شما ندیدم اما براساس چندتاذکلمه ی کلیدی حدس میزنم: جامعه ی ما پر از گرگ های دچار فقر فرهنگی و عقب افتاده ی ذهنی هست که توانایی تشخیص هیچ چیزی را ندارند. خیانت های شما: هرگز این روشنفکری های احمقانه را من قبول ندارم. و اینها از نظر من خیانته.
هر نوع چت کردن با جنس مخالف خیانته. پرسیدن حال جنس مخالف خیانته. لاسیدن با جنس مخالف خیانته. هر نوع صمیمت با جنس مخالف خیانته. اگر رفتارت باعث بشه یک نفر دیگه حس کنه میتونه بهت نزدیک بشه، خیانته. هر ارتباطی با جنس مخالف که از شریک عاطفیت پنهانش کنی، خیانته. اعمال شما غیر قابل جبران هست. شما باید جایزه نوبل بابت ارتباطتون با ابلهان مادرزاد جامعه را دریافت کنید.
پاسخ دهید
1نفر
ناشناس
3 ماه پیش
پاسخ دهید
2نفر
شما یکسال هست که حذف شدید. اجازه نداری با من وارد رابطه بشید.قبلش هم که در توهم حضور علیرضا گمراه شده بودید. دختری که حریم خصوصی نداره حد و مرزی با اطرافیانش نداره،قطعا حذف میشه.از وقتی رفتی آمریکایک آدم دیگه شدید.هرکاری دلت خواسته کردی. بلاگر هم که هستید.بلاگر به درد زندگی مشترک میخوره؟اصلااعتقادی به پرایویسی ندارید.هرجایی دلت خواسته رفتید. باید یک مرد مثل من کنارت بود که با مردونگیش، خط قرمز را برای شما تعریف کنه.اگه من بودم به شما احازه نمیدادم چنین رفتاری کنی. اوپن تو نتورک هم که هستید.با زمین و زمان نتورک دارید.بشینید تو ی خلوت خودت به کارهایی که کردی فک کنید، ببین بازندکیت چیکار کردی؟ ببین چه پسریو از دست دادی. با رعایت نکردن خط قرمزها. اصلا میفهمی بازندگیت چیکار کردی؟میفهمی کیو از دست دادی؟ میفهمی پشت سرت چه کسایی توی لیست من هستند؟ میفهمی آزمایش،سمی انجام دادن چه بلایی سرتون میاره؟ میفهمید حس بی اعتمادی دادن به طرف مقابل یعنی حذف شدن؟.به شما هیچ اعتمادی ندارم. دختری که قابل اعتماد نیست حذفه. .شما یک آدم سمی هستید، آدم سمی قطعا حذف و ریجکت میشه. من دوست ندارم به شما بی اخترامی کنم، بارها بارفتارم شماراریجکت کردم اما شما متوحه نشدید. علاوه براین شما کاری کردید که من سینگل بمونم.ازعمدا اسمتونو گذاشتین روی من که فقط مال تو بشم. این نهایت بی معرفتی هست. با آینده ی من چیکار دارید بی معرفت؟ خیلی جدی میگم، سمت هرکسی رفتم شمارو به من نشون میده. نزاشتی یک دیت شیراز و تهران برم، بی معرفت؟ به شما ارتباطی نداره چه دختری به من فکر می کنه، و من به چه دختری فکر می کنم. مگه مال تو هستم؟ دوستان شما حق انتخاب دارند. خیلی وقته تو اینستا با من درارتباطند، فک نمی کنم هیچ کسی به اندازه ی که آنها به من فک می کنند. شخص دیگری به من فک کنند.برای شما این چیزا قابل تشخیص نیست اگه دقت می کردید متوجه می شدید. چه ایرادی داره عکسای خصوصی منو داشته باشند.بزار اونا خوشبخت بشند.
سلام وقت شما بخیر. در مورد این مساله نیاز به اطلاعات و بررسی بیشتر هست.گاهی به دلیل عفونته. گاهی بچه ها صرفا از روی کنجکاوی یه حرکتی انجام میدن بعد به واسطه لذت بردن ازش یا واکنش اطرافیان ممکنه ادامه بدن و تبدیل به عادت بشه. یا ممکنه این چیزی که گفتین نشونه اضطراب و تیک حرکتی باشه. با این اطلاعات کم و فقط همین یک نشانه نمیشه با قطعیت گفت. نیازه با مشاور کودک بیشتر صحبت کنین تا نگرانی تون برطرف بشه
سلام عرض شد
امیدوارم حال دلتون خوب باشه
ببینید تشخیص غیر طبیعی بودن مسائل این چنینی ریزه کاری هایی را می طلبد و نیاز به بررسی بالینی و پرسش های متعدد دارد و اینکه ریشه های این رفتار ها را بایستی گاهی در رفتار های خودتان و همسرتان و فشار روانشناختی و حتیعصبی جستجو کرد و با تشخیص منشا و نوع مشکل درمان را آغاز کرد. برای شروع می توانید در صورت عدم مشکل فیزیولوژیک (زیستی) جلسه مشاوره ای با روانشناس کودک داشته باشید.
شب و روزتان خوش
ان شا الله مشکل برطرف و مهم تر از همه استرس و نگرانی شما نیز بهتر شده و با حال بهتری مراقب فرزند دلبندتان باشید
عزیزم ماباهم جلسه ای داشتیم وراهکار ابتدایی هم داده شد که امیدوارم شرایطت کمی بهترشده باشه ولی درچنین موقعی مراجع حضوری وبررسی ازطریق بازی به راحتی علت یا علل شناسایی ودرمان بهتر،وکامل ترصورت میگیرد. نگران نباشید درسنین پایین به راحتی هراختلالی قابل درمانه
شیدا باباتبار پیته رودی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
فرزانه فردوسی - کارشناسی ارشد خانواده
وحیده رسولی - کارشناسی ارشد روانشناسی سلامت