سلام وقت شما بخیر. در مورد این مساله نیاز به اطلاعات و بررسی بیشتر هست.گاهی به دلیل عفونته. گاهی بچه ها صرفا از روی کنجکاوی یه حرکتی انجام می‌دن بعد به واسطه لذت بردن ازش یا واکنش اطرافیان ممکنه ادامه بدن و تبدیل به عادت بشه. یا ممکنه این چیزی که گفتین نشونه اضطراب و تیک حرکتی باشه. با این اطلاعات کم و فقط همین یک نشانه نمیشه با قطعیت گفت. نیازه با مشاور کودک بیشتر صحبت کنین تا نگرانی تون برطرف بشه
سلام عرض شد
امیدوارم حال دلتون خوب باشه
ببینید تشخیص غیر طبیعی بودن مسائل این چنینی ریزه کاری هایی را می طلبد و نیاز به بررسی بالینی و پرسش های متعدد دارد و اینکه ریشه های این رفتار ها را بایستی گاهی در رفتار های خودتان و همسرتان و فشار روانشناختی و حتیعصبی جستجو کرد و با تشخیص منشا و نوع مشکل درمان را آغاز کرد. برای شروع می توانید در صورت عدم مشکل فیزیولوژیک (زیستی) جلسه مشاوره ای با روانشناس کودک داشته باشید.
شب و روزتان خوش
ان شا الله مشکل برطرف و مهم تر از همه استرس و نگرانی شما نیز بهتر شده و با حال بهتری مراقب فرزند دلبندتان باشید
عزیزم ماباهم جلسه ای داشتیم وراهکار ابتدایی هم داده شد که امیدوارم شرایطت کمی بهترشده باشه ولی درچنین موقعی مراجع حضوری وبررسی ازطریق بازی به راحتی علت یا علل شناسایی ودرمان بهتر،وکامل ترصورت میگیرد. نگران نباشید درسنین پایین به راحتی هراختلالی قابل درمانه
سلام و عرض ادب
امیدوارم حالتون خوب باشه
با توجه با شرایط و اینکه با جلسات روان درمانی مشکل پسرتون قابل حل هست یا خیر نیاز به دارو با مشورت با روانپزشک تعیین می شه ولی اگر شدت زیادی داره و قابل کنترل نیست دارودرمانی همراه روان درمانی بهترین گزینه می تونه باشه و حتما جلساتشون رو با روانشناس و روانپزشکی که ارتباط درستی باهاشون گرفتند ادامه بدید تا به درمان برسید
سلام. بهتره دوباره با همون دکتری که داشتین صحبت می‌کردین مشاوره بگیرین.
چدسالشه و شدت اضطرابش چقدره؟ اگه شدت اضطراب انقدر زیاده که باعث اختلال تو عمدکرد روزانه‌ش شده نمی‌تونه کارایی که لازمه رو انجام بده و همینطور علائم جسمی مثل تپش قلب، تهوع، سردرد، معده درد و این موارد داره نیاز به دارو هم هست که روانپزشک باید تجویز کنن.
سلام و عرض ادب
در ابتدا امیدوارم حالتون خوب باشه و هم دردی بنده را پذیرا باشید.
مشکل شما باعث تاثیر مادام العمر بر حال و ساختار روانشناختی شما خواهد شد و تا مادامی که با پدرتون زندگی می کنید این اثر ویرانگر بر شما هست و حتما بر حال شما تاثیر جدی می گذارد که البته با تکنیک هایی می شود محیط رو مساعد تر کرد ولی درمان اصلی صورت نمی پذیرد.
در صورت نیاز حتما از یک متخصص حرفه ای کمک بگیرید که حداقل این شرایط براتون تسهیل بشه و این مدتی که کنار خانواده هستید با سلامت روان بیشتر و حال بهتری عبور کنید...
سلام دوست گرامی اینکه شما این توانمندي رو پیدا کنید که موضوعات گذشته که ریشه عمیقی در ذهن شما زده رو حل وفصل کنید لذا می بایست در جلسات مشاوره دقیقا بررسی وارائه راهکار صورت پذیرد
سلام.وقت بخیر.
فرزند شما عادت کرده با این روش به خواسته‌ش برسه. شما باید این روش رو تغییر بدید اما در این شرایط که جدایی اتفاق افتاده ابتدا باید با کودک مشاوره جدایی انجام بشه و بعد به تغییر تکنیکهای فرزندپروری شما و پدرش و مهارتهای دیگه پرداخته شه
برای مشاوره کودک میتونید به من یا یکی از همکاران حال درخواست مشاوره بدید.
با سلام. پرخاشگری کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. ابتدا از نظر جسمی و پزشکی باید بررسی شود. در مورد روش های تربیتی هم تجدیدنظر باید بکنید. علاوه بر یادگیری، این موضوع می تواند روشی برای اعتراض نسبت به شرایط محیطی هم باشد.
سلام وقتتون بخیر وجود تعارض ودعوا بین والدین میتونه تاثیر های عمیقی در رفتار های کودکان داشته باشه همینطور اگر شاهد زد وخرد مادر وپدر باشند این موضوع تشدیدمیشه وعدمتوجه به فرزند وبه نوعی کانون توجه نبودن فرزند هم میتواند عاملی برای بروز خلق اخلالگر باشه جهت مشاوره دراین موضوع درخدمتتون هستم
سلام
شما با جیغ وداد زدن او نباید خواسته هایش را برآورده می کردی ودر ضمن این دعوای شما باعث پرخاشگری بچه تون می شه ولی برای اینکه بتوانید این مشکلات حل بشود از مشاور کمک بگیری
