سلام دختری هستم ۱۷ ساله واقعا دیگ امیدی به ادامه زندگی کردن ندارم با محدودیت ها و سخت گیری خانواده باعث شده که حس کنم واقعا افسرده ام خوابیدن برام مشکل شده خوابم منظم نیس و بزور از خواب بیدار میشم و وقتی هم بیدار میشم نمی تونم از جام بلند بشم دوس دارم تنها باشم و گوشه گیر و تنهایی و ترجیح میدم به دوره همی و فکرای خودکشی که هربار میاد تو سرم و گاهی وقتا که حالم خوب نیس خود زنی میکنم شرایط خوبی ندارم محدودیت های بیجاشون و سخت گیرشون باعث شده که واقعا من نتونم مث برقیه هم سنو سالم درست زندگی کنم میشه راهنمایی بکنید ممنون میشم
پاسخ کاربران به این سوال
دکترمحمد حسین خانی - دکتری روانشناسی
شیدا باباتبار پیته رودی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
دکترمحمد حسین خانی - دکتری روانشناسی
فرزانه فردوسی - کارشناسی ارشد خانواده
برترین پزشکان
جهان بخش خداکرم نژاد
مشاهده پروفایلکارشناسی ارشد روانشناسی عمومی
عباس جلیلی کلهری
مشاهده پروفایلکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
مسعود کرمی
مشاهده پروفایلکارشناسی ارشد روان شناس بالینی
زهرا رونق
مشاهده پروفایلکارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
الهه لطفی
مشاهده پروفایلکارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
به فــکر سلامــتیت بــاش!! با «حــال» پولش جـــور میشه
سرویس اقساطی برای خدمات پزشکی، دندانپزشکی و زیبایی
جواد تقوی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
حسین درخشنده - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
ناشناس
ناشناس
ناشناس