سلام دختری هستم ۱۷ ساله واقعا دیگ امیدی به ادامه زندگی کردن ندارم با محدودیت ها و سخت گیری خانواده باعث شده که حس کنم واقعا افسرده ام خوابیدن برام مشکل شده خوابم منظم نیس و بزور از خواب بیدار میشم و وقتی هم بیدار میشم نمی تونم از جام بلند بشم دوس دارم تنها باشم و گوشه گیر و تنهایی و ترجیح میدم به دوره همی و فکرای خودکشی که هربار میاد تو سرم و گاهی وقتا که حالم خوب نیس خود زنی میکنم شرایط خوبی ندارم محدودیت های بیجاشون و سخت گیرشون باعث شده که واقعا من نتونم مث برقیه هم سنو سالم درست زندگی کنم میشه راهنمایی بکنید ممنون میشم
