تزریق
وریدی
ندارد
ندارد
بيپريدين در درمان بيماري پاركينسون و علائم خارج هرمي ناشي از داروها مصرف می شود.
در صورت وجود بيماري قلبي-عروقي، نارسايي كبدي يا كليوي، گلوكوم، انسداد روده و احتباس ادراري باید با احتياط فراوان مصرف شود.
در صورت وجود بيماري قلبي-عروقي، نارسايي كبدي يا كليوي، گلوكوم، انسداد روده و احتباس ادراري باید با احتياط فراوان مصرف شود.
استفاده همزمان این دارو با سایر داروهای دارای اثرات موسكارینی باعث تشدید عوارض جانبی شامل خشكی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی می گردد. مهارکننده های مونوآمین اکسیداز سبب افزایش اثر بیپریدین می گردند. بیپریدین با ایجاد خشكی دهان، اثرات نیترات های زیرزبانی را كاهش می دهد. داروهای پاراسمپاتومیمتیك اثر بیپریدین را كاهش می دهند. بیپریدین جذب گوارشی كتوكونازول را كاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید و دومپریدون را نیز کاهش می دهد.
1- از قطع ناگهاني مصرف این دارو اجتناب شود. 2- بدلیل کاهش هوشیاری ناشی از مصرف این دارو می تواند برانجام كارهايي مانند رانندگي كه نياز به مهارت دارند، تأثير بگذارد. 3- درسالمندان ترجيحاً بايد حداقل مقدار دارو تجويز شود.
شما از این بخش میتونید وجود یا عدم تداخل دارویی بین دو دارو را بررسی کنید