بیوترکسیت 50 میلیگرم تزریقی
BIOTREXATE 50 MG INJ
مشخصات
موارد مصرف
متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.
عوارض و هشدارها
عوارض
1- با توجه به اثرات سرطان زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.
هشدارها
1- با توجه به اثرات سرطان زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.
تداخل دارویی
تداخل های دارویی: مصرف توام دارو با آسیكلوویر تزریقی، دارو‌های سمی برای كبد، دارو‌های ضدالتهاب غیراستروییدی، آسپاراژیناز و سالیسیلات ها، باعث تشدید عوارض سمی متوتركسات می گردد.
نکات قابل توصیه
نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي شود. 2- تعداد لكوسيت ها و پلاكت ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند، افزايش يابد.
