مشخصات
موارد مصرف
متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود. | متوترکسات 5 (Methotrexate 5) یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است که در درمان برخی از بیماری ها استفاده می شود. برخی از کاربردهای اصلی آن عبارتند از: 1. روماتوئید آرتریت: متوترکسات 5 معمولاً در درمان روماتوئید آرتریت استفاده می شود. این بیماری یک بیماری التهابی مزمن است که مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد و متوترکسات 5 می تواند علائم آن را کاهش دهد و پیشرفت بیماری را کنترل کند. 2. پسوریازیس: متوترکسات 5 ممکن است در درمان پسوریازیس، یک بیماری پوستی مزمن که با تشکیل لکه ها و قرمزی ها روی پوست همراه است، مفید باشد. این دارو می تواند به کاهش التهاب پوست کمک کند و علائم پسوریازیس را کاهش دهد. 3. آرتریت ناشی از پسوریازیس: در برخی از موارد، متوترکسات 5 ممکن است در درمان آرتریت ناشی از پسوریازیس استفاده شود. این بیماری معمولاً مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد و متوترکسات 5 می تواند علائم آن را کاهش دهد. 4. لوپوس اریتماتوس: متوترکسات 5 ممکن است در درمان برخی از علائم لوپوس اریتماتوس، یک بیماری ایمنی مزمن که با التهاب و آسیب به انواع از بافت های بدن همراه است، مفید باشد. این دارو می تواند به کاهش التهاب و کنترل علائم لوپوس اریتماتوس کمک کند. مهم است که قبل از استفاده از متوترکسات 5، با پزشک خود مشورت کنید و دستورات و دوزهای مورد نیا
عوارض و هشدارها
قبل از مصرف قرص متوترکسات 5، باید به پزشک اطلاع داده شوند: در صورت بارداری یا تمایل به بارداری، علائم نارسایی کبد، عفونتها، التهابهای خودایمنی، و آلرژی به متوترکسات یا دیگر داروها.
قرص متوترکسات 5 میتواند عوارضی نظیر خوابآلودگی، سرگیجه، کاهش شدید رشد سلولها، تهوع و استفراغ، تغییرات در اشتها، اسهال و تغییر در رنگ پوست داشته باشد.
تداخل دارویی
قرص متوترکسات 5 با برخی از داروها تداخل دارد، از جمله: فنیتوئین، فنیباربیتال، سالیسیلاتها، و سولفونامیدها.
نکات قابل توصیه
نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي شود. 2- تعداد لكوسيت ها و پلاكت ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند، افزايش يابد.
مشاوره سریع