مشخصات
موارد مصرف
متیل پردنیزولون استات یک داروی کورتیکواستروئید است که برای درمان بسیاری از بیماری های التهابی و ایمنی استفاده می شود. برخی از بیماری هایی که ممکن است با این دارو درمان شوند عبارتند از: - بیماری های التهابی مفصلی مانند آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان - بیماری های التهابی ریه مانند آستم و برونشیت - بیماری های التهابی پوست مانند پسوریازیس و اگزما - بیماری های التهابی چشم مانند التهاب قرنیه و اوتیتیس - بیماری های التهابی گوارشی مانند کولیت التهابی و بیماری کرون همچنین، متیل پردنیزولون استات ممکن است برای درمان بیماری های دیگری نیز استفاده شود، اما همیشه باید توسط پزشک تجویز شود. | متیل پردنیزولون استات یک داروی کورتیکواستروئید است که در درمان بسیاری از بیماری ها و شرایط پزشکی استفاده می شود. برخی از کاربردهای اصلی آن عبارتند از: 1. التهابات و عفونت های مزمن: متیل پردنیزولون استات ممکن است در درمان التهابات مزمن مانند آرتریت روماتوئید، آسم، برونشیت مزمن و التهاب مفاصل مزمن مفید باشد. 2. بیماری های التهابی روده: این دارو ممکن است در درمان بیماری های التهابی روده مانند کولیت التهابی و بیماری کرون مفید باشد. 3. بیماری های آلرژیک: متیل پردنیزولون استات ممکن است در درمان بیماری های آلرژیک مانند آسم آلرژیک، آلرژی های موسمی و آلرژی های دارویی مفید باشد. 4. بیماری های ایمنی: این دارو ممکن است در درمان بیماری های ایمنی مانند لوپوس اریتماتوس، سرماخوردگی عادی و آنفلوآنزا مفید باشد. 5. بیماری های پوستی: متیل پردنیزولون استات ممکن است در درمان بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت مفید باشد. مهم است که قبل از استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید و دستورات و نکات مربوط به مصرف آن را به دقت دنبال کنید.
عوارض و هشدارها
قبل از مصرف تزریق، سوسپانسیون متیل پردنیزولون استات باید به پزشک در مورد بیماریهای مزمن، عوارض قبلی از دارو، داروهای مصرفی و همچنین بارداری یا شیردهی اطلاع داد.
تزریق، سوسپانسیون متیل پردنیزولون استات ممکن است عوارضی مانند ضعف عضلانی، افزایش وزن، آسیب به استخوانها، عفونتهای قارچی و باکتریایی، افزایش فشار خون و قند خون، افزایش خطر عفونت و تشدید علائم عفونتهای موجود، افزایش خطر تشکیل خونریزی و تشکیل زخمهای گوارشی داشته باشد.
تداخل دارویی
تزریق، سوسپانسیون متیل پردنیزولون استات با داروهایی مانند وارفارین، فنیتوئین، کتوکونازول و ریتوناویر تداخل دارد.
نکات قابل توصیه
1- از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني مدت (بيش از 3 هفته) پرهيز شود. 2- در طول درمان، مصرف سديم بايستي محدود شود و مصرف مكمل هاي حاوي پتاسيم توصيه می شود. 3- معاينات چشمپزشكي در طول درمان طولانی مدت، بايد به صورت دوره اي انجام گيرد.
دسترسی سریع