پری گابین

این دارو در کنترل درد نوروپاتیک از جمله درد نوروپاتیک دیابتی و درد عصبی متعاقب عفونت هرپسی، به عنوان داروی کمکی در تشنجات پارشیال (فوکال) و اختلالات ژنرالیزه اضطرابی به كار می‎ رود.

مصرف همزمان این دارو با دارو های ضددیابت از خانواده تیازولیدون‎ ها مانند پیوگلیتازون ممکن است منجر به افزایش وزن و احتباس مایعات در بدن شده و احتمال بروز نارسایی قلبی را افزایش می‎ دهد. مصرف همزمان این دارو با دارو های مضعف CNS و فراورده ‎های حاوی الکل احتمال بروز عوارض دستگاه عصبی مرکزی از جمله عوارض شناختی و حرکتی را ممکن است افزایش دهد.

1- از قطع ناگهانی مصرف این دارو اجتناب شود. 2- به دلیل احتمال ایجاد تاری دید، گیجی، خواب آلودگی یا اختلال در مهارت ‎های حرکتی، هنگام رانندگی یا انجام کار هایی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط کرد. 3- در صورت بروز اختلالات بینایی، زخم ‎های پوستی، درد بدون دلیل عضلات و ضعف شدید همراه با تب یا خستگی، باید مراتب به اطلاع پزشک رسانده شود. 4- این دارو ممکن است باعث خیز و افزایش وزن بدن شود.