سلام. میفهمم که نگران دخترتون هستید و نمیخواید روحیهش آسیب ببینه. من بهعنوان روانشناس بالینی با تجربه، چند راهکار براتون دارم.چرا این رفتار تو این سن شایعه؟دخترتون تو دوران بلوغه و نیاز به استقلال داره. ارتباط با همسالان بخشی از رشد اجتماعیشه. اما تو فرهنگ ما، این موضوع گاهی باعث نگرانی والدین میشه.چطور درست برخورد کنیم؟1- باهاش حرف بزنید: با آرامش و بدون قضاوت، از احساساتش بپرسید. 2- محدودیت منطقی بذارید: مثلاً ساعات مشخصی برای استفاده از گوشی تعیین کنید. 3- رابطهتون رو قوی کنید: وقت بیشتری باهاش بگذرونید، مثلاً باهم پیادهروی کنید.چه کار دیگهای میتونید بکنید؟با یک روانشناس کودک دارای مجوز از سازمان نظام روانشناسی ایران مشورت کنید. پلتفرم «حال» میتونه شما رو به متخصصین معتبر وصل کنه. با صبوری و حمایت، میتونید به دخترتون کمک کنید این دوره رو سالم بگذرونه!
درود. روز شما بخیر. نوجوانی دوره حساسیه و اگه بخواین تو این شرایطی دخترتون که با پسری آشنا شده نصیحتش کنین یا محدودش کنین و گوشی رو ازش بگیرین نتیجه عکس داره. سعی کنین اول روی ارتباط خودتون و دخترتون تمرکز کنین. ارتباطتون رو باهاش مثبت نگه دارین و انتظاراتتون رو درباره ارتباط خودتون و دخترتون و وقت گذروندن مشترک باهم بهش بگین.
کنکاش و جستجو درباره اینکه به اون پسر چی میگی نباید باهاش حرف بزنی اوضاع رو بدتر میکنه
اگر تمایل دارید جلسه مشاوره بگیرید تا بهتر و دقیق تر بتونم راهنماییتون کنم🙏
سلام
نوجوانی یکی از مراحلی مهم رشدی هست که والدین باید رفتار درست با انها یاد بگیرند و اگر باعث پرخاشگری آنها شوند در بزرگسالی دچار مشکلات بیشتری می شود و بتوانید بین خودتون وفرزند تون ارتباط مناسبی شکل بگیره
که در فرزند پروری با نوجوان مطرح هست
برای راهنمایی بیشتر می توانید درخواست مشاوره دهید
سلام بر شما. با فرزندپروری مقتدرانه، که در آن توجه و محبت همراه با نظارت است، برای فرزندتان به طور قاطع محدودیت های واقع نگرانه و منطقی ، متناسب با ویژگیهای سنی و مسئولیت های شخصی اش در نظر بگیرید.
در مراجعه به درمانگر حتما با دخترتان هم جلساتی برگزار شود . در ارتباط با دخترتان در ابتدا به دور از نصیحت تنها گوش دهید و اجازه دهید در یک فضای تعاملی و دو سویه با هم به نتایجی مشترک در این رابطه برسید و بعد جلسه "قراداد دوطرفه " را برگزار کنید.
در این جلسه باید قوانین شفاف اما انعطاف پذیر با مشارکت پدر و مادر و فرزند نوجوان به صورت مکتوب تهیه شود و هم والدین و هم فرزند به آن متعهد باشند و برای انجام شدن و یا انجام نشدن تعهدات ، مفاد خاصی در نظر گرفته شود. در نهایت علت ها بررسی شود و برای نیازهای اساسی دوران نوجوانی مثل نیاز به استقلال ، نیاز به احساس تعلق ، نیاز به هویت منحصر به فرد و.... برنامه ریزی متناسب انجام شود.
با آرزوی بهترین ها برای شما.
سلام. میفهمم که این شرایط چقدر براتون سخت و آزاردهنده بوده. من بهعنوان روانشناس بالینی با تجربه، چند راهکار براتون دارم.چرا این رفتار ادامه داره؟ایشون از نظر احساسی مسئولیتپذیر نیستن. پیامهای گاهبهگاه ممکنه از احساس گناه یا کنجکاوی باشه. تو فرهنگ ما، گاهی حمایت از مادران تنها کمه و این فشار رو بیشتر میکنه.چطور از خودتون و دخترتون محافظت کنید؟1- ارتباط رو قطع کنید: پیامها رو جواب ندید و شمارهشون رو بلاک کنید. 2- از حمایت قانونی استفاده کنید: با وکیل مشورت کنید تا برای نفقه اقدام کنید. 3- با یک دوست صمیمی حرف بزنید: این کار به کاهش فشار روانی کمک میکنه.برای آرامش بیشتر چه کنید؟با روانشناس بالینی دارای مجوز از سازمان نظام روانشناسی ایران مشورت کنید. پلتفرم «حال» میتونه شما رو به متخصصین معتبر وصل کنه. شما قوی هستید و با حمایت درست، میتونید زندگی بهتری برای خودتون و دخترتون بسازید!
سلام عزیزم
سال نوی شما مبارک
خیلی شرایط سختیه وباید جای شما بود تا احساس غم وناراحتی وبلا تکلیفی وپریشانی ودرماندگی شمارو کاملا درک کرد
علت اذیت کردنش چیه ؟ ازشما چی میخواد؟ همسرش از این موضوع اطلاع داره ؟ شرایط مالی شما چطوره ؟ اوضاع خانوادگی وشرایط مالی ،سن وسال ،تحصیلات خودتون واین اقا همه باید بررسی بشه تا بتونم کمک بهتری داشته باشم البته اگر از وکیل هم کمک بگیرین بهتره.انشاالله مشکلاتتون حل بشه.
سلام عزیزم
چقدر ناراحت کننده بود...
وچقدر بهت سخت گذشت...😔😔
به نظرم اومد طبق صحبت هاتون پارتنر سابقتان مسولیت شرایط بحرانی تون رو نپذیرفت وکمکی بهتون نکرد ناچار شدید بچه رو بدنیا بیارید ...ودر تمام این مسیر هم تنها بودید ...خب واقعن کار سختیه ...
شاید هم از این به بعد هم هیچ مسولیتی نخواد بپذیره ...
اگر تونستید تو اون شرایط بحرانی برای دختر گلت شناسنامه بگیری ،حتمن از پس خیلی چیزاای دیگه هم بر میای...
تو این مسیر میتونیم من وهمکاران کنارتون باشیم ...🍃
سلام ، با اینکه در شرایط پیچیده و دشواری قرار داشتید تونستید اقدامات حقوقی لازم رو به سرانجام برسونید و در قدم اول برای فرزندتون شناسنامه بگیرید . اما از لحاظ بررسی اینکه آیا پدر فرزندتون در ابن عدم پذیرش و یا آزار رساندن تا چه حد دچار مشکلات و اختلالات هست یا صرفا عدم پذیرش دارن.... و در نهایت درباره اینکه شما چگونه میتونید مکالمات و تعاملات لاجرم با ایشون رو مدیریت کنید و در آینده چگونه با فرزندتون مسائل را درمیان بگذارید حتما از کمک های مشاوره ای روانشناس استفاده کنید.با آرزوی بهترین ها.
سلام وقت شما بخیر. در مورد این مساله نیاز به اطلاعات و بررسی بیشتر هست.گاهی به دلیل عفونته. گاهی بچه ها صرفا از روی کنجکاوی یه حرکتی انجام میدن بعد به واسطه لذت بردن ازش یا واکنش اطرافیان ممکنه ادامه بدن و تبدیل به عادت بشه. یا ممکنه این چیزی که گفتین نشونه اضطراب و تیک حرکتی باشه. با این اطلاعات کم و فقط همین یک نشانه نمیشه با قطعیت گفت. نیازه با مشاور کودک بیشتر صحبت کنین تا نگرانی تون برطرف بشه
سلام عرض شد
امیدوارم حال دلتون خوب باشه
ببینید تشخیص غیر طبیعی بودن مسائل این چنینی ریزه کاری هایی را می طلبد و نیاز به بررسی بالینی و پرسش های متعدد دارد و اینکه ریشه های این رفتار ها را بایستی گاهی در رفتار های خودتان و همسرتان و فشار روانشناختی و حتیعصبی جستجو کرد و با تشخیص منشا و نوع مشکل درمان را آغاز کرد. برای شروع می توانید در صورت عدم مشکل فیزیولوژیک (زیستی) جلسه مشاوره ای با روانشناس کودک داشته باشید.
شب و روزتان خوش
ان شا الله مشکل برطرف و مهم تر از همه استرس و نگرانی شما نیز بهتر شده و با حال بهتری مراقب فرزند دلبندتان باشید
عزیزم ماباهم جلسه ای داشتیم وراهکار ابتدایی هم داده شد که امیدوارم شرایطت کمی بهترشده باشه ولی درچنین موقعی مراجع حضوری وبررسی ازطریق بازی به راحتی علت یا علل شناسایی ودرمان بهتر،وکامل ترصورت میگیرد. نگران نباشید درسنین پایین به راحتی هراختلالی قابل درمانه
محمدحسین صادقی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
من بهعنوان روانشناس بالینی با تجربه، چند راهکار براتون دارم.چرا این رفتار تو این سن شایعه؟دخترتون تو دوران بلوغه و نیاز به استقلال داره.
ارتباط با همسالان بخشی از رشد اجتماعیشه.
اما تو فرهنگ ما، این موضوع گاهی باعث نگرانی والدین میشه.چطور درست برخورد کنیم؟1- باهاش حرف بزنید: با آرامش و بدون قضاوت، از احساساتش بپرسید.
2- محدودیت منطقی بذارید: مثلاً ساعات مشخصی برای استفاده از گوشی تعیین کنید.
3- رابطهتون رو قوی کنید: وقت بیشتری باهاش بگذرونید، مثلاً باهم پیادهروی کنید.چه کار دیگهای میتونید بکنید؟با یک روانشناس کودک دارای مجوز از سازمان نظام روانشناسی ایران مشورت کنید.
پلتفرم «حال» میتونه شما رو به متخصصین معتبر وصل کنه.
با صبوری و حمایت، میتونید به دخترتون کمک کنید این دوره رو سالم بگذرونه!
شیدا باباتبار پیته رودی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
فرزانه فردوسی - کارشناسی ارشد خانواده
وحیده رسولی - کارشناسی ارشد روانشناسی سلامت