استرپتوسین

اين دارو همراه با ساير دارو‌هاي ضدسل در درمان سل، درمان بروسلوز (همراه با تتراسيكلين)، گرانولوما اينگوئينال، طاعون و تولارمي مصرف می شود. استرپتومايسين همراه با پنی سیلین به عنوان جایگزین جنتامایسین در درمان اندوکاردیت باکتریایی مصرف می شود.

درصورت مصرف همزمان سفالوسپورین ها (به ویژه سفالوتین)، آمفوتریسین، سیكلوسپورین و دارو‌های سیتوتوكسیك، خطر بروز سمیت كلیوی (و احتمالاً سمیت گوشی) افزایش می یابد. مصرف همزمان استرپتومایسین با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین، اثر این دارو‌ها را كاهش می دهد. مصرف همزمان استرپتومایسین با دارو‌های مسدد عصب-عضله ممكن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسكلتی، ضعف تنفسی و حتی آپنه شود. خطر بروز سمیت گوشی درصورت مصرف همزمان استرپتومایسین با دارو‌های مدر مؤثر بر قوس هنله ممكن است افزایش یابد. از مصرف همزمان این دارو با كاپرئومایسین باید خودداری كرد.

1- دوره درمان سل ممكن است 2-1 سال يا حتي بيشتر طول بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علائم مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود. 2- محل تزريق دارودر هر بار تزريق بايد عوض شود. تزريق غلظت هاي بيش از mg/ml500 توصيه نمی شود.