لورازپام

اين دارو به صورت کوتاه مدت در درمان اختلالات اضطراب، به عنوان داروي كمكي در درمان اضطراب همراه با افسردگي، بي خوابي و حملات صرعي به كار می ‌رود.

در صورت مصرف همزمان با الكل یا سایر دارو ‌های مضعف CNS، از جمله ضددرد ‌های مخدر،‌بی هوش‎كننده‎ های عمومی،مهاركنندگان مونوآمین اكسیداز، ‌ضدافسردگی ‌های سه حلقه-ای و دارو ‌های کاهنده فشار خون كه باعث تضعیف CNS می‌ شوند (مانند كلونیدین و متیل-دوپا) و رزرپین ممكن است اثر مضعف CNS لورازپام تقویت شود. مصرف همزمان بنزودیازپین‎ ها با ایتراكونازول و كتوكونازول، ممكن است سبب مهار متابولیسم بنزودیازپین ‎‌ها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو‌ ها شود.

1- اگر بعد از چند هفته اثر درماني دارو كاهش يافت، بايد به پزشك مراجعه و از افزايش مقدار مصرف دارو خودداري نمود. 2- حداكثر اثربخشي دارو ممكن است حتي طي دو يا سه شب بعد از شروع درمان نيز حاصل نگردد. 3- اگر دارو بايد به مدت طولاني مصرف شود، قبل از قطع مصرف دارو بايد با پزشك مشورت شود تا از احتمال بروز علائم قطع مصرف كاسته شود. 4- به منظور اجتناب از فراموشي و خواب ‎آلودگي در طول روز، ‌دارو بايد هنگام خواب مصرف شود. 5- به منظور كاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو، مصرف دارو بايد به تدریج قطع شود. 6- به دليل بروز سرگيجه، خواب‎ آلودگي و منگي، ‌از رانندگي يا كار با ماشين‎ آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، ‌بايد خودداري گردد. 7- پس از مصرف فراورده‎ ‌هاي تزريقي، بيمار بايد 3-2ساعت تحت مراقبت باشد.