تزریق, پودر, خشککردن انجمادی, ترکیبی
وریدی
ندارد
ندارد
متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.
1- با توجه به اثرات سرطان زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.
1- با توجه به اثرات سرطان زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.
تداخل های دارویی: مصرف توام دارو با آسیكلوویر تزریقی، داروهای سمی برای كبد، داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، آسپاراژیناز و سالیسیلات ها، باعث تشدید عوارض سمی متوتركسات می گردد.
نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي شود. 2- تعداد لكوسيت ها و پلاكت ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند، افزايش يابد.
شما از این بخش میتونید وجود یا عدم تداخل دارویی بین دو دارو را بررسی کنید