TEGRETOL 400 MG

کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌ شود.

كاربامازپین، غظت پلاسمایی كلونازپام، فنی‎توئین، سدیم والپروات، اتوسوكسیمید و پریمیدون را كاهش می ‌دهد. اریترومایسین و ایزونیازید غلظت خونی كاربامازپین را افزایش می دهند. همچنین سمیت كبدی ایزونیازید در مصرف همزمان با كاربامازپین افزایش می‎ یابد. دارو ‌های ضدافسردگی و دارو‌ های ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجی كاربامازپین مقابله می‌ کنند. این دارو متابولیسم دارو ‌های ضدافسردگی سه حلقه ای، فنی‎توئین،‌ ‌هالوپریدول و داروهای ضدبارداری خوراكی را افزایش و غلظت پلاسمایی آن ها را كاهش می‌ دهد ومنجر به كاهش اثرات آن ها می ‌شود. دیلتیازم، وراپامیل، ایتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمایی كاربامازپین را افزایش می ‌دهند. متابولیسم كاربامازپین توسط سایمتیدین كاهش و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن افزایش می -‎یابد. كاربامازپین اثر دارو‌ های ضدانعقادی را كاهش می‌ دهد. اثر دارو ‌های ضدبارداری حاوی استروژن و كینیدین، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپین، ممكن است كاهش یابد. كلیرانس لاموتریژین در صورت مصرف همزمان با كاربامازپین ممكن است افزایش یابد. مصرف همزمان كاربامازپین با دارو‌ های مهاركننده آنزیم مونوآمین اكسیداز از جمله فورازولیدون و پروكاربازین ممكن است منجر به بروز حملات تشنجی شدید، افزایش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين ‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌ رسد.