مشخصات
موارد مصرف
اين دارو به عنوان داروي كمكي در كنترل حالات همراه با ادم، کنترل پرفشاری خون همراه با افزايش آلدوسترون يا بدون آن، تشخيص و درمان افزايش اوليه آلدوسترون و پيشگيري يا درمان کاهش پتاسيم خون و درمان پرمويي بدن در زنان مصرف می شود. | اسپیرونولاکتون یک داروی دیورتیک است که در درمان برخی بیماری ها استفاده می شود. برخی از کاربردهای اصلی این دارو عبارتند از: 1. فشار خون بالا (هایپرتانسیون): اسپیرونولاکتون معمولاً به عنوان یک داروی تکمیلی در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. این دارو با کاهش میزان سدیم و آب در بدن، فشار خون را کاهش می دهد. 2. بیماری قلبی: اسپیرونولاکتون ممکن است در درمان برخی از بیماری های قلبی مانند نارسایی قلبی مزمن و بعضی از شرایط پس از سکته قلبی مفید باشد. این دارو می تواند به کاهش علائم و علائم بیماری کمک کند و عملکرد قلب را بهبود بخشد. 3. سندرم پلی کیستیک تخمدان (PCOS): اسپیرونولاکتون ممکن است در درمان برخی از علائم و عوارض مرتبط با سندرم پلی کیستیک تخمدان مانند رشد مو زائد، آکنه و چاقی مفید باشد. این دارو با کاهش سطح هورمون آندروژن در بدن کمک می کند. 4. سندرم وارفارین مقاوم: اسپیرونولاکتون ممکن است در برخی از بیمارانی که به وارفارین مقاوم هستند و نیاز به آنتی کواگولانت دارند، مفید باشد. این دارو با کاهش تولید آلدوسترون (هورمونی که باعث افزایش خونریزی در بدن می شود)، خونریزی را کاهش می دهد. مهم است که قبل از استفاده از اسپیرونولاکتون، با پزشک خود مشورت کنید و دستورات و دوزهای مورد نیاز را به دقت دنبال کنید.
عوارض و هشدارها
قبل از مصرف قرص اسپیرونولاکتون، باید به پزشک اطلاع دهید در صورت مصرف دیگر داروها، بیماری های مزمن، وضعیت بارداری یا شیردهی، و همچنین در صورت وجود آلرژی به داروها. (Short descriptive answer, Fa)
قرص اسپیرونولاکتون ممکن است عوارضی مانند تنگی نفس، خستگی، سردرد، سرگیجه، تغییرات الکترولیتی، تهوع و استفراغ، ضعف عضلانی، آلرژیهای پوستی و در صورت استفاده طولانی مدت، اختلالات تمرکز و حالت تهوع پس مانده (پس از مصرف دارو). (Short descriptive answer, Fa)
تداخل دارویی
قرص اسپیرونولاکتون با برخی از داروها مانند لیتیوم، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و برخی دیگر از دیورتیک ها تداخل دارد. (Short descriptive answer, Fa)
نکات قابل توصیه
1- اين دارو پرفشاری خون را درمان نمی کند، بلكه آن را كنترل مي نمايد. لذا مصرف طولانی مدت آن ممكن است ضروري باشد. 2- اگر دارو یک بار در روز به صورت یک نوبتی مصرف می شود، براي اجتناب از افزايش دفعات دفع ادرار در طول شب، بهتر است دارو هنگام صبح مصرف گردد. 3- به منظور كاهش تحريك گوارشي و احتمالاً كمك به افزايش فراهمي زيستي دارو، بهتر است دارو با غذا يا پس از آن مصرف شود.
دسترسی سریع