قرص
دهانی
ندارد
ندارد
سيتالوپرام در درمان اختلالات افسردگي به كار می رود.
1- در صورت وجود بيماري هاي قلبي يا سكته اخير قلبي، نارسایی كبد، سابقه تشنج و نارسایی شدید كليه با احتياط فراوان تجويز شود. 2- مصرف اين دارو در افراد با سن کمتر از 18 سال توصيه نمی شود.
1- در صورت وجود بيماري هاي قلبي يا سكته اخير قلبي، نارسایی كبد، سابقه تشنج و نارسایی شدید كليه با احتياط فراوان تجويز شود. 2- مصرف اين دارو در افراد با سن کمتر از 18 سال توصيه نمی شود.
مصرف همزمان مهاركنندگان مونوآمین اكسیداز از جمله فورازولیدون، پروكاربازین و سلژیلین با سیتالوپرام میتواند عوارض خطرناك و مهلك در پی داشته باشد. باید بین قطع مصرف یكی از دو دارو و شروع داروی دیگر حداقل 14روز فاصله باشد. مصرف سیتالوپرام با دارو های سروتونرژیك می تواند باعث بروز سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود. سایمتیدین می تواند متابولیسم سیتالوپرام را كاهش دهد. مصرف سیتالوپرام با كلوزاپین باعث افزایش سطح خونی كلوزاپین می شود و ممکن است خطر بروز حملات تشنجی را افزایش دهد.
1- براي دستيابي به اثر ضدافسردگي دارو ممكن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنا بر این بيمار نبايد داروي خود را قطع كند. در صورت برطرف شدن علائم بيماري نيز نبايد مصرف دارو را قطع نمود. 2- از قطع مصرف ناگهاني دارو بايد خودداري كرد. 3- به دليل احتمال بروز سرگيجه، اختلال در تصميم گيري، تفكر و مهارت هاي حركتي، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگي يا انجام كار هايي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 4- بيماراني كه احتمال اقدام به خودكشي در آن ها وجود دارد، نبايد مقادير زياد دارو را به طور يك جا در اختيار داشته باشند.
شما از این بخش میتونید وجود یا عدم تداخل دارویی بین دو دارو را بررسی کنید