کوری موقت زمانی اتفاق می‌افتد که فرد یک دوره کوتاه و ناگهانی از مشکل بینایی را تجربه می‌کند که برای چند ثانیه تا چند دقیقه طول میکشد. این پدیده را می‌توان به دلایل مختلفی مانند کاهش ناگهانی جریان خون به چشم، میگرن چشمی یا حتی فشار بر عصب بینایی نسبت داد. اما در ادامه این مقاله درباره این مشکل بیشتر صحبت کرده و بیماری هایی که باعث کوری موقت می‌شوند را بررسی می‌کنیم.
کوری موقت چیست؟
کوری موقت یعنی فرد دچار از دست دادن ناگهانی و مختصر بینایی در یک یا هر دو چشم می‌شود. معمولاً چند ثانیه یا چند دقیقه طول میکشد تا اینکه بینایی به تدریج به حالت عادی بازگردد.
کوری موقت را نباید نادیده گرفت، زیرا ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی در بدن باشد که نیاز به درمان دارد.
علت نابینایی موقت چیست؟
کوری موقت به دلایل مختلفی رخ می‌دهد و شناسایی علت برای انتخاب راه درست درمان، ضروری است. در ادامه برخی از علل رایج نابینایی موقت ذکر شده است:
میگرن
سردردهای میگرنی گاهی اوقات می توانند باعث اختلالات موقت بینایی شوند که به عنوان “میگرن چشمی” شناخته می شود. این اپیزودها می توانند باعث تاری دید یا نقاط کور در میدان بینایی شما شوند که معمولاً کمتر از یک ساعت طول می کشد.
کلسترول بالا
کلسترول بالا به تجمع مواد چرب به ویژه کلسترول در رگ های خونی اشاره دارد. هنگامی که سطح کلسترول بالا می رود، می تواند منجر به مشکلات مختلف سلامتی، از جمله کوری موقت شود.
در مورد کلسترول بالا، تجمع رسوبات چربی که به عنوان پلاک شناخته می شوند، می تواند شریان هایی را که به چشم ها خون می رسانند، تنگ و سفت کند. این پلاک‌ها می‌توانند جریان خون را به عصب بینایی محدود کنند یا رگ‌های خونی کوچک‌تر را در شبکیه مسدود کنند که منجر به از دست دادن موقت بینایی در یک چشم می‌شود.
شناورهای چشمی
لکه‌های ریزی هستند که درون چشم شناور می‌شوند و در حالی که آزاردهنده هستند اما معمولا بی ضرر بوده و باعث کوری کامل نمی‌شوند. شناورها اغلب به دلیل افزایش سن در ماده ژله‌ای داخل چشم ایجاد می‌شوند.
حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
حمله ایسکمیک گذرا یا سکته مغزی کوچک زمانی رخ می‌دهد که خون رسانی به مغز به طور موقت مختل می‌شود. بسته به ناحیه آسیب دیده مغز، این موضوع باعث کوری موقت در یک چشم یا هر دو چشم می‌شود و در عرض چند دقیقه تا چند ساعت برطرف می‌شود.
گلوکوم
در برخی موارد، افزایش ناگهانی و شدید فشار چشم منجر به از دست دادن موقت بینایی می‌شود و به طور معمول یک چشم را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای جلوگیری از آسیب دائمی باید با چشم پزشک آنلاین مشورت کنید.
عوارض جانبی داروها
برخی داروها، مانند برخی از داروهای فشار خون یا داروهای ضد افسردگی، به عنوان یک عارضه جانبی باعث تغییرات موقت بینایی می‌شوند. کوری موقت معمولاً به دلیل تأثیر آن‌ها بر رگ های خونی یا عصب بینایی رخ می‌دهد که منجر به اختلال موقت بینایی می شود.
میگرن شبکیه
مشابه میگرن چشمی، میگرن شبکیه باعث کوری موقت یا اختلالات بینایی در یک چشم می‌شود. این دوره معمولا کمتر از یک ساعت طول میکشد و معمولا با سردرد میگرنی همراه است.
پیشگیری از کوری موقت
کوری موقت تجربه نگران کننده است اما خوشبختانه راه های مختلفی برای جلوگیری از آن وجود دارد که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
از چشمان خود در برابر آسیب محافظت کنید
استفاده از محافظ چشم مناسب، مانند عینک، هنگام انجام فعالیت هایی که به چشم شما آسیب می‌رسانند، بسیار مهم است. فعالیت هایی مانند ورزش، کار با ابزارهای برقی یا دست زدن به مواد شیمیایی خطرناک شامل آن می‌شود.
داشتن یک رژیم غذایی مغذی
رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات و غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3، لوتئین، زآگزانتین و ویتامین های A، C و E باعث حفظ سلامت چشم می‌شود.
کنترل فشار خون و کلسترول
فشار خون و کلسترول بالا خطر مشکلات عروقی را افزایش داده و ممکن است بینایی را تحت تاثیر قرار دهد. ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و داروهای تجویز شده توسط پزشک باعث کاهش خظر ابتلا به فشار خون یا کلترول بالا می‌شود.
سیگار نکشید
سیگار به رگ های خونی در سراسر بدن، از جمله رگ های خونی که به چشم متصل هستند، آسیب می رساند. اجتناب از سیگار خطر ابتلا به بیماری های چشمی را کاهش می دهد.
پیشگیری از خستگی چشم
هنگام کار بر روی وسایلی که نیاز به تمرکز بینایی زیادی دارد مانند استفاده از کامپیوتر یا مطالعه برای مدت طولانی، باید به طور منظم به چشم، استراحت دهید.
نحوه تشخیص کوری موقت
علاوه بر ارزیابی اولیه، پزشکان آزمایش های بیشتری را برای تعیین علت کوری موقت درخواست می‌کنند. این آزمایش‌ها شامل معاینه کامل چشم، اندازه‌گیری فشار داخل چشم، ارزیابی فشار خون، آزمایش خون برای بررسی دیابت یا سایر بیماری‌های سیستمیک، و همچنین آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI یا CT می‌باشد.
بیماری هایی که باعث نابینایی موقت می شوند
کوری موقت می‌تواند ناشی از بیماری های مختلفی باشد. یکی از این بیماری‌ها حمله ایسکمیک گذرا نام دارد و زمانی رخ می‌دهد که جریان خون به طور موقت مختل شود. وقتی این اتفاق در بخشی از مغز که مسئول بینایی است رخ می دهد، منجر به نابینایی موقت می‌شود. مدت زمان نابینایی در TIA نیز از چند ثانیه تا چند دقیقه متفاوت است.
نوریت اپتیک بیماری دیگری است که می تواند به کوری موقت منجر شود. این التهاب عصب بیناییکه اطلاعات بینایی را از چشم به مغز منتقل می‌کند باعث درد و از دست دادن بینایی شده و ممکن است در طی چند ساعت یا چند روز ایجاد شود. اگرچه کاهش بینایی در بیشتر موارد موقتی است، اما ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد تا بینایی به طور کامل بهبود یابد.
بیماری ام اس نیز با کوری موقت به عنوان یکی از عوارض آن همراه است. اختلالات بینایی شایع است و تقریباً 30٪ از بیماران در شروع ام اس کوری موقت را تجربه می کنند.
سایر بیماری هایی که باعث نابینایی موقت می‌شوند شامل موارد زیر است:
- صرع و تشنج
- پاپیلما یا ورم مغز
- انسداد رگ‌های شبکیه چشم
- نوریت بینایی
- پلی آرتریت ندوزا
- تومور مغزی
- گلوکوم
- میگرن
- کم خونی داسی شکل
عوامل خطر موری موقت
خطر از دست دادن موقت بینایی به دلیل کاهش جریان خون برای افرادی که سابقه این موارد را دارند بیشتر است و ریسک فاکتورهای آن شامل موارد زیر است:
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- بیماری قلبی
- دیابت
- مولتیپل اسکلروزیس (MS)
- کلسترول بالا
- سوء استفاده از الکل
- سیگار کشیدن
- مصرف کوکائین
- سن بالا
درمان کوری موقت
اگر کوری موقت ناشی از خستگی یا فشار چشم است، به چشمان خود استراحت دهید و از فعالیت هایی که چشمان شما را بیشتر تحت فشار قرار می‌دهد اجتناب کنید. برای چند دقیقه چشمان خود را ببندید یا چرت کوتاهی بزنید تا آرامش دوباره به چشمان شما برگردد.
درمان‌های خاص ممکن است شامل استفاده از رقیق‌کننده‌های خون مانند وارفارین یا آسپرین برای کاهش ویسکوزیته خون در اختلالات مربوط به عملکرد عروق باشد. جراحی نیز ممکن است برای برداشتن پلاک شریانی که جریان خون به چشم را مسدود کرده انجام شود. علاوه بر این، داروهایی مانند مسدودکننده های بتا و مهارکننده های آنزیم را می توان برای کاهش فشار خون استفاده کرد.
داروهای مسدودکننده کانال کلسیم، قطره‌های چشمی و روش‌های برای کاهش فشار مایع داخل چشم نیز استفاده می‌شوند.
در مواردی که نابینایی موقت با صرع مرتبط است، از داروهای ضد صرع استفاده خواهد شد. اقداماتی برای کاهش سطح استرس از طریق دارودرمانی، ورزش برای بهبود گردش خون کلی، و تنظیم رژیم غذایی، از جمله کاهش غذاهای چرب و فرآوری شده، نیز اجزای جدایی ناپذیر برنامه درمانی برای کوری موقت هستند.
به طور خلاصه، درمان کوری موقت شامل دارو درمانی، جراحی یا اصلاح شیوه زندگی است.
منابع:
