تزریق
وریدی
ندارد
ندارد
ليدوكائين براي انسداد سيستم عصبي مركزي (اپيدورال در ناحيه كمر يا دمي) و زيرعنكبوتيه و همچنين براي انسداد عصب يا انفيلتراسيون دندان، انفيلتراسيون موضعي، انسداد عصبي محيطي و انسداد سمپاتيك مصرف می شود.
1- در صورت وجود نارسایی قلب به ويژه انسداد يا شوك قلبي، حساسيت به دارو هاي بي-هوش كننده، التهاب و يا عفونت در ناحيه تزريق، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 2- در صورت وجود بيماري CNS و نقص انعقادي مصرف اين دارو در ناحيه زيرعنكبوتيه بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 3- فراورده هاي حاوي يك داروی تنگ كننده عروق در بيماران قلبي از جمله مبتلايان به آريتمي، پركاري تيروئيد، پرفشاری خون و بيماري عروق محيطي بايد با احتياط فراوان مصرف گردند. عوارض جانبي: واكنش هاي سيستميك ممكن است به سرعت يا با تأخير و تا 30 دقيقه پس از تجويز دارو بروز كند. عوارض سيستميك شامل گيجي، تضعيف تنفسي، تشنج، افت فشار خون و برادي كاردي می باشد. تداخل های دارويی: دارو هاي بتابلاکر احتمال خطر مسموميت با آن را بالا مي برند. سايمتيدين متابوليسم اين دارو را به تأخير مياندازد و در نتيجه احتمال خطر مسموميت افزايش مي يابد. مصرف همزمان دروپريدول، هالوپریدول یا فنوتيازين ها با ليدوكائين حاوي اپي نفرين، ممكن است كارايي ماده منقبض كننده عروق را كاهش دهد. هالوتان، انفلوران و ايزوفلوران ممكن است سبب حساسيت قلب به اثرات مقلد سمپاتيك اپي نفرين شوند. مصرف همزمان اين تركيبات ممكن است سبب آريتمي قلبي گردد. اثرات قلبي–عروقي اپينفرين در صورت مصرف همزمان با داروهاي ضدافسردگي سه حلقه اي يا ماپروتيلين ممكن است تشديد شده و آريتمي، تاكيكاردي، افزایش شديد فشار خون ايجاد گردد. خطر بروز آريتمي قلبي در صورت مصرف همزمان گليكوزيد هاي ديژيتال با ليدوكائين حاوي اپينفرين ممكن است افزايش يابد.
1- در صورت وجود نارسایی قلب به ويژه انسداد يا شوك قلبي، حساسيت به دارو هاي بي-هوش كننده، التهاب و يا عفونت در ناحيه تزريق، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 2- در صورت وجود بيماري CNS و نقص انعقادي مصرف اين دارو در ناحيه زيرعنكبوتيه بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 3- فراورده هاي حاوي يك داروی تنگ كننده عروق در بيماران قلبي از جمله مبتلايان به آريتمي، پركاري تيروئيد، پرفشاری خون و بيماري عروق محيطي بايد با احتياط فراوان مصرف گردند. عوارض جانبي: واكنش هاي سيستميك ممكن است به سرعت يا با تأخير و تا 30 دقيقه پس از تجويز دارو بروز كند. عوارض سيستميك شامل گيجي، تضعيف تنفسي، تشنج، افت فشار خون و برادي كاردي می باشد. تداخل های دارويی: دارو هاي بتابلاکر احتمال خطر مسموميت با آن را بالا مي برند. سايمتيدين متابوليسم اين دارو را به تأخير مياندازد و در نتيجه احتمال خطر مسموميت افزايش مي يابد. مصرف همزمان دروپريدول، هالوپریدول یا فنوتيازين ها با ليدوكائين حاوي اپي نفرين، ممكن است كارايي ماده منقبض كننده عروق را كاهش دهد. هالوتان، انفلوران و ايزوفلوران ممكن است سبب حساسيت قلب به اثرات مقلد سمپاتيك اپي نفرين شوند. مصرف همزمان اين تركيبات ممكن است سبب آريتمي قلبي گردد. اثرات قلبي–عروقي اپينفرين در صورت مصرف همزمان با داروهاي ضدافسردگي سه حلقه اي يا ماپروتيلين ممكن است تشديد شده و آريتمي، تاكيكاردي، افزایش شديد فشار خون ايجاد گردد. خطر بروز آريتمي قلبي در صورت مصرف همزمان گليكوزيد هاي ديژيتال با ليدوكائين حاوي اپينفرين ممكن است افزايش يابد.
به دليل طولاني بودن زمان بي حسي بايد دقت گردد كه اعضاي بي حس شده مجروح نگردند.
شما از این بخش میتونید وجود یا عدم تداخل دارویی بین دو دارو را بررسی کنید