بهترین بخش در مورد آنچه که من به «مدیتیشن کلاسیک» از آن نام می برم این است که نیاز به هیچ چیز اضافه ای جز خودتان ندارید و تنها مسئله یافتن یک مکان آرام است، نشستن بر روی صندلی و بستن چشمانتان .
هنگامی که یک محل مطلوب را پیدا کرده اید و چشمانتان را بستید ، سعی کنید توجه خود را به نفس کشیدن خود متمرکز کنید. تنفس عمیق در اینجا مهم است. من دوست دارم که بین هر نفس کشیدن و بیرون آوردن تا سه بشمارم .
سعی کنید فقط بر روی یک مورد تمرکز کنید. با این حـال ممکن است متوجه شوید که گفتنش خیلی راحت تر از انجام آن است . این به این دلیل است که مغز ما در حـال حرکت بین افکار مختلف بدون توجه به لحظه است. وقتی تمرین مدیتیشن، کلاسیک یا غیره را انجام می دهید، به شما می آموزد که چگونه افکارتان را آرام کنید و توجه خود را تنها بر روی یک چیز متمرکز کنید .
من آن را “آزاد” می نامم زیرا شما مجبور نیستید در مکانی ساکت با چشمانی بسته باشید. در حقیقت، تقریبا هر شرایطی می تواند شرایط مناسب محسوب شود.
به عنوان مثال، من قصد دارم به شکل مورد علاقه خود از مدیتیشن آزاد اشاره کنم: موسیقی. این که آیا من به آن گوش می دهم،  یا آن را ضبط می کنم، موسیقی باعث میشه گذر زمان رو فراموش کنم . من شروع به نوشتن متن یک آهنگ می کنم، و قبل از آنکه بفهمم، دو ساعت به طول انجامید. این کلید مراقبه آزاد است.
مشغول بودن می تواند کمک کند که اضطراب خود را کمتر کنید . از سوی دیگر، مدیتیشن آزاد شامل درگیرشدن به طور کامل در هر کاری است که انجام می دهید. این می تواند بازی، خواندن یک کتاب، پیاده روی در طبیعت باشد یا هر چیزی. هدف شما این است که همه چیز را مسدود کنید به جز یک کار که در حـال کاربرروی آن هستید.
یعنی افکار خود را فقط صرف کاری که انجام میدهید کنید .

اگر افراد بیشتری از مدیتیشن آزاد آگاهی داشته باشند، ممکن است بیشتر تمایل به استفاده از آن داشته باشند. این ابزار برای پایان دادن به اضطراب شما نیست بلکه می تواند آن را بطور قابل توجهی کاهش دهد. داشتن یک ذهن باز بسیار بهتر از آن است که ذهن با ترس و نگرانی پر شود.