قرص
دهانی
ندارد
ندارد
كلرپرومازين در درمان اختلالات سایکوتیک نظير اسكيزوفرني، جنون، مانيا، درمان هيجان شديد و اختلالات رواني-حركتي و نيز به عنوان ضدتهوع و استفراغ و درمان سكسكه شديد، علائم بیماری کزاز و پورفيري به كار می رود.
1- در صورت وجود اختلالات خوني، آسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم ری یا نارسایی كبد با احتياط فراوان مصرف شود. 2- بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو مصرف نموده يا به مدت طولاني تحت درمان هستند، توصيه می شود. 3- كلرپرومازين نبايد از راه زيرجلدي تزريق شود، زيرا سبب نكروز شديد بافت می شود. 4- در درمان كزاز، جراحي و سكسكه شديد، دارو فقط از راه تزريق وريدي مصرف می شود.
1- در صورت وجود اختلالات خوني، آسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم ری یا نارسایی كبد با احتياط فراوان مصرف شود. 2- بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه اختلال حرکتی، در فواصل منظم در طول درمان، به ویژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو مصرف نموده يا به مدت طولاني تحت درمان هستند، توصيه می شود. 3- كلرپرومازين نبايد از راه زيرجلدي تزريق شود، زيرا سبب نكروز شديد بافت می شود. 4- در درمان كزاز، جراحي و سكسكه شديد، دارو فقط از راه تزريق وريدي مصرف می شود.
مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدآریتمی، خطر ایجاد آریتمی های بطنی را افزایش می-دهد. مصرف كلرپرومازین به همراه ضدافسردگی ها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضدموسكارینی آن ها خصوصاً انواع سه حلقه ای می گردد. كلرپرومازین با اثر داروهای ضدصرع (با كاهش آستانه تشنج) مقابله می نماید. مصرف فنوتیازین ها همراه ترفنادین خطر آریتمی بطنی را افزایش می دهد. پروپرانولول غلظت پلاسمایی كلرپرومازین را افزایش می دهد. بروز سندرم انسفالوپاتیك در تعدادی از بیماران كه همزمان لیتیم و داروهای ضدسایکوز دریافت كرده اند، گزارش شده است. اثرات ضدپاركینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممكن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای كاهنده فشار خون با این دارو ممكن است سبب كاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید، ممكن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.
1- براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد. 2- قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد. 3- هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 4- هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود. 5- هنگام ورزش در هواي گرم يا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود. 6- اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته، بايد به پزشك مراجعه نمود.
شما از این بخش میتونید وجود یا عدم تداخل دارویی بین دو دارو را بررسی کنید