متامفتامین یک داروی محرک است که در طول جنگ جهانی دوم به سربازان داده می‌شد تا آنها را بیدار نگه دارد.
بعدها ما درباره اعتیاد به شیشه زیاد شنیدیم و از آشنایان می‌شنیدیم که فهمیده‌اند در نزدیکان‌شان کسی معتاد به شیشه شده است.
البته برخی این دارو را برای کاهش افسردگی یا کم کردن وزن استفاده می‌کنند.
از دیگر موارد مصرف متامفتامین برای اختلالات مربوط به پیش فعالی است که به ندرت و فقط با نسخه پزشک در دسترس است.
با این حـال امروزه شاهد مصرف نوعی ماده مخدر و شادی‌آور به نام شیشه هستیم که ماده اصلی آن متامفتامین است.
در این مطلب قصد داریم راهنمای جامعی از علائم، عوارض و تکنیک‌های درمان اعتیاد به شیشه را معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

راهنمای جامع علائم و عوارض اعتیاد به شیشه

تکه‌های بلوری روشن یا آبی براق که با نام شیشه شناخته می‌شوند در واقع کریستال‌های تهیه شده از متامفتامین هستند.
معتادان برای استعمال آن از لوله‌های مخصوص شیشه‌ای استفاده کرده، آن را می‌بلعند یا داخل رگ تزریق می‌کنند.
سوء مصرف شیشه میتواند مشکلات جدی برای سلامت روحی و جسمی افراد ایجاد کند.

درست است که میزان شیوع شیشه به میزان  گُل و ماریجوآنا نیست.
ولی میزان آسیبی که در اثر استعمال شیشه به محیط وارد می‌شود، نشان‌دهنده ضرورت بررسی این موضوع است.
یکی از معمول‌ترین این علائم پوسیدگی دندان‌ها است.
برای شناسایی سایر علائم اولیه اعتیاد به شیشه میتوان از نکات زیر استفاده کرد:

• از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت‌های متداول و روزمره و غفلت از روابط
• معمولا افرادی که به مصرف شیشه روی می‌آورند از جمع دوری می‌کنند و در موقعیت‌های اجتماعی دچار پریشانی می‌شوند.
• انجام رفتارهای پرخطر مالی مثل خریدهای ناگهانی یا بالاآوردن قرض و بدهی
• تمرکز کردن وسواس گونه روی یک موضوع یا کار
• فراموش کردن تاریخ‌ها و رویدادهای مهم
• افزایش میزان پرخاشگری یا بروز رفتارهای خشونت آمیز
• دست و پا چلفتی شدن (کاهش دامنه مهارت‌های حرکتی)
• از داشتن اشتها به غذا (کم خوردن یا برای چند روز غذا نخوردن)
• داشتن تیک‌های خاص مثل انجام یک کار تکراری؛ کشیدن یا پیچاندن مو یا لمس کردن ناحیه‌ای از پوست خود

اگر متوجه چند مورد از این علائم در اعضای خانواده یا دوستان خود شدید احتمال اینکه به شیشه اعتیاد داشته باشد؛ چندین برابر است.

اعتیاد به شیشه؛ عوارض جسمانی و روحی

علائم جسمانی رایج در اعتیاد به شیشه شامل؛ کاهش ناگهانی و شدید وزن، داشتن الگوهای تنفس نامنظم، بوی بد دهان، پیری زودرس پوست است.

اما از علائم روانی آن بر بدن فرد معتاد می توان به پارانویا، اضطراب، عصبی بودن، نوسانات خلقی، افسردگی و توهم، اعتقاد به وجود حشراتی خزنده زیر پوست است.
به جز علائم بالا برخی معتادان جدی به شیشه در طول زندگی بیماری‌هایی مانند نارسایی کبدی، تشنج و سکته قلبی را تجربه می‌کنند.
در صورتی که هر کدام از نشانه‌های بالا در فرد معتاد ظاهر شود باید سریعا به پزشک مراجعه نماید.
از سوی دیگر مصرف طولانی مدت شیشه؛

• شانس ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد
• منجر به نارسایی کلیه و سوی تغذیه (به دلیل از دست دادن اشتها) می‌شود
• در مادرانی که به شیشه اعتیاد دارند نقایص هنگام تولد و سقط جنین رخ می‌دهد یا دچار ناباروری می‌شوند.
• اثرات طولانی مدت شیشه باعث بروز مشکلات روانشناختی آنهدونیا (احساس لذت ندارند چون گیرنده‌های دوپامین در مغزشان از بین میرود) توهم، هذیان، اختلال در شناخت و قضاوت، کاهش قابلیت‌های حافظه و محدودیت مهارت‌های حرکتی می‌شود.

درباره درمان افسردگی بعد از ترک شیشه بیشتر بدانید

تکنیک‌های درمانی برای معتادان به شیشه یا گِلس

اعتیاد به متامفتامین یا شیشه با نیاز روانی فرد معتاد به آن تعریف می‌شود .
فرد مبتلا نمیتواند از مصرف آن چشم پوشی کند؛ به محض آنکه دارو به بدنش نرسد علائم ترک به سراغش می‌آیند.
بنابراین برای درمان اعتیاد به شیشه باید وابستگی فرد به مصرف از لحاظ روانی کنترل شود و همینطور سایر مراقبت‌های مورد نیاز برای جسمش را دریافت کند.
در حقیقت هیچ درمانی برای اعتیاد به شیشه یا هر ماده مخدر دیگری وجود ندارد مگر اینکه فرد معتاد تصمیم به ترک بگیرد.
در این حالت با فردی روبرو هستیم که بر بخش وابستگی خود غلبه کرده و باید بیماری آن را درمان کرد.متخصصان ترک اعتیاد معتقدند؛ زمانی که پس از ترک مصرف فرد نیازمند مشاوره‌های روانشناسی و زمانی قابل توجه برای درمان و بهبودی است.

در قدم اول پزشک و مشاور بهترین دوره درمانی را متناسب با نیازهای خاص فرد برای سم زدایی اولیه تعیین می‌کنند.

برای ترک اعتیاد شیشه بهتر است افراد در محلی باشند که ضمن برخورداری از راحتی و امنیت از حمایت نزدیکانشان و نظارت پزشک بهره ببرند.
برنامه‌های سم زدایی کوتاه مدت همراه با بستری است و بین 3 الی 7 روز ادامه دارد.
در این بازه زمانی پزشک و پرستاران (مسئول نظارت و پیگیری درمان) علائم ترک را بررسی می‌کنند.
پس از این مرحله افراد به یک برنامه بستری طولانی مدت منتقل می‌شوند.
برنامه‌های درمانی همراه با بستری به صورت شبانه روزی هستند و از طرف متخصصان پزشکی و روان درمانی پشتیبانی و نظارت می‌شود.
اگر برای ترک اعتیاد به کمپ مراجعه می‌کنید؛ معمولا اقامتی به مدت 30 تا 90 روز خواهید داشت .
این دوره شامل گروه‌های درمانی منظم، جلسات مشاوره فردی و خانوادگی، کلاس‌های آموزشی است.
هدف این دوره کمک به درک اعتیاد خود، یادگیری و تمرین ابزارها و مهارت‌های جدید است.
مجموعه این فرآیند به شما کمک میکند تا در هنگام بازگشت به خانواده و جامعه هوشیار بمانید و سمت مواد مخدر نروید.
اگر فرد تحت درمان علاوه بر شیشه به مواد مخدر دیگر یا الکل معتاد است؛ معالجه درمانی همراه با بستری به جلوگیری از بروز عوارض بعدی کمک می‌کند.
همینطور پس از گذراندن دوره‌های درمانی و  بازگشت به خانواده باید به صورت متوسط هفته‌ای سه الی پنج بار در گروه‌های درمانی بگذراند.
این مهارت‌ها با این هدف است که بتوانند  بر افکار منفی خود غلبه کنند.
توجه داشته باشید اعتیاد به هر نوع مخدری موضوعی جدی و پیش رونده است.
هرگز سوءمصرف مواد رو با موضوعات چالش‌های روحی یکسان نپندارید. شما برای گذر از این مرحله نیازمند کمک گرفتن از مشاور ترک اعتیاد هستید.
اگر یکی از اطرافیان‌تان را گرفتار این بیماری می‌بینید تعلل نکنید و دست به کار یافتن روانشناس خوب شوید.

• https://www.webmd.com/mental-health/addiction/crystal-meth-what-you-should_know#1
• https://www.therecoveryvillage.com/meth-addiction/side-effects/#gref

موضوعات عمومی