افسردگی مداوم / نشانه های افسردگی دیس تایمی و درمان آن

افسردگی مداوم وضعیتس است که افراد زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. غلبه بر آن می تواند فوق العاده چالش برانگیز باشد، و موضوع پیچیده ای است که نیاز به درک و همدلی دارد. در این پست وبلاگ، واقعیت‌های افسردگی مداوم، اثراتی که می‌تواند بر زندگی افراد داشته باشد، و برخی از استراتژی‌ها و مکانیسم‌های مقابله‌ای که می‌تواند به افراد در مدیریت علائم خود و بهبود کیفیت زندگی کمک کند را بررسی خواهیم کرد. خواه خودتان از افسردگی مداوم رنج می برید یا فردی را می شناسید که این بیماری را دارد، امیدواریم این پست بینش های ارزشمندی را برای شما به ارمغان آورد و به شروع گفتگو در مورد این موضوع مهم و درمان آن توسط مشاوره روانشناسی آنلاین کمک کند.

مشاوره آنلاین برای درمان افسردگی

افسردگی مداوم چیست

افسردگی مداوم که به عنوان دیس تایمی نیز شناخته می شود، یک شکل مزمن افسردگی است که دو سال یا بیشتر طول می کشد. افسردگی مداوم با افسردگی معمولی متفاوت است که با علائم شدیدتری مشخص می شود که می آیند و می روند. افراد مبتلا به افسردگی مداوم اغلب احساس می کنند که در حالت غمگینی، ناامیدی و عزت نفس پایین گیر کرده اند.

اگرچه افسردگی مداوم ممکن است به شدت افسردگی اساسی نباشد، اما هنوز هم می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. این می تواند بر توانایی آنها برای عملکرد در فعالیت های روزانه مانند کار و روابط تأثیر بگذارد و منجر به احساس انزوا و تنهایی شود. علاوه بر این، افراد مبتلا به افسردگی مداوم ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی اساسی، اضطراب و سایر مشکلات سلامت روان باشند.

از طریق آزمون افسردگی بک میزان افسردگی را در خود بسنجید.

انواع افسردگی را از اینجا بشناسید

نشانه های افسردگی مداوم

نشانه های افسردگی مداوم به شدت اختلال افسردگی اساسی نیست، اما می تواند بسیار طولانی مدت و ناتوان کننده باشد. افراد مبتلا به PDD اغلب احساس غمگینی یا پوچی را در بیشتر روز، تقریباً هر روز توصیف می کنند. علائم PDD اغلب در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و برخی از افراد ممکن است سال‌ها به دنبال کمک نباشند، زیرا معتقدند که این فقط شخصیت آنهاست یا به سادگی دوران سختی را سپری می‌کنند.

نشانه های افسردگی مداوم ممکن است شامل احساس ناامیدی، بی ارزشی و گناه باشد. افراد مبتلا به PDD ممکن است عزت نفس پایینی داشته باشند و دیدگاه منفی نسبت به زندگی داشته باشند. همچنین ممکن است در تصمیم گیری، تمرکز و به خاطر سپردن چیزها مشکل داشته باشند. بی خوابی، خستگی و از دست دادن اشتها از علائم فیزیکی شایع PDD هستند. افراد مبتلا به PDD ممکن است در حفظ روابط نیز مشکل داشته باشند و به دلیل ماهیت طولانی و فراگیر افسردگی خود از موقعیت های اجتماعی کناره گیری کنند.

علاوه بر این علائم، علائم دیگری که ممکن است رخ دهد عبارتند از تحریک پذیری، بدبینی و کاهش علاقه به فعالیت های معمولاً لذت بخش. افراد مبتلا به افسردگی مداوم ممکن است علائم فیزیکی مانند سردرد، معده درد و دردهای عضلانی را نیز تجربه کنند. افکار و رفتارهای خودکشی نیز می تواند در افراد مبتلا به PDD رخ دهد، اگرچه ممکن است کمتر از اختلال افسردگی اساسی باشد. توجه به این نکته مهم است که علائم PDD می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و برخی افراد ممکن است علائم شدیدتری را نسبت به دیگران تجربه کنند.

افسردگی موقعیتی را از اینجا بشناسید

علائم و نشانه های افسردگی دیس تایمی

دلایل افسردگی مداوم یا دیس تایمی

از نظر بیولوژیکی، افسردگی مداوم ممکن است با تغییرات در شیمی مغز و مسیرهای عصبی مرتبط باشد. عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین، که در تنظیم خلق و خوی نقش دارند، با افسردگی مرتبط است. عوامل ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشند، زیرا مطالعات نشان داده‌اند که افراد با سابقه خانوادگی افسردگی بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی مداوم هستند.

از نظر روانشناختی، تفکر و باورهای منفی در مورد خود، جهان و آینده می تواند به افسردگی مداوم کمک کند. افرادی که تمایل به نشخوار فکری یا تمرکز بر روی افکار و احساسات منفی دارند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی مزمن باشند. تجارب دوران کودکی مانند بی توجهی، سوء استفاده یا از دست دادن نیز می تواند خطر افسردگی را در بزرگسالی افزایش دهد.

عوامل محیطی مانند استرس، تروما، مشکلات مالی، انزوای اجتماعی و شرایط پزشکی مزمن همگی می توانند در ایجاد و تداوم افسردگی نقش داشته باشند. استرس مزمن می تواند سیستم واکنش بدن به استرس را مختل کند و منجر به تغییرات طولانی مدت در عملکرد مغز و خلق و خو شود. علاوه بر این، شرایط پزشکی مزمن مانند درد مزمن، دیابت یا بیماری قلبی می تواند بر خلق و خو و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد و ممکن است خطر ابتلا به افسردگی مداوم را افزایش دهد. تمام موارد گفته شده می‌ـوانند جزو دلایل افسردگی مداوم باشند که توجه به آن‌ها بسیار مهم است.

افسردگی غیر معمول را در این مطلب بیشتر بشناسید

راه های درمان افسردگی دیس تایمی

یکی از موثرترین راه‌های درمان افسردگی مداوم استفاده از داروهای ضد افسردگی است. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، و مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) همگی داروهایی هستند که معمولاً برای درمان افسردگی تجویز می‌شوند. اگرچه این داروها می توانند بسیار موثر باشند، اما می توانند عوارض جانبی جدی نیز داشته باشند و فقط باید تحت نظارت یک متخصص مراقبت های بهداشتی مصرف شوند.

روان درمانی یکی دیگر از راه‌های درمان افسردگی مداوم است. درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی درمان است که به ویژه در درمان افسردگی موثر است. CBT بر تغییر الگوهای افکار منفی و رفتارهایی که می تواند به افسردگی کمک کند، تمرکز دارد. سایر اشکال درمانی، مانند درمان بین فردی و روان درمانی نیز ممکن است در درمان افسردگی دیس تایمیک مفید باشند.

تغییرات سبک زندگی همچنین می تواند بخش مهمی از درمان افسردگی دیس تایمی باشد. ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی همگی می توانند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک کنند. مدیتیشن ذهن آگاهی و سایر تکنیک های آرامش بخش نیز ممکن است در کاهش استرس و بهبود خلق و خوی مفید باشد. در برخی موارد، درمان های جایگزین، مانند طب سوزنی یا مکمل های گیاهی، ممکن است توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی توصیه شود. توجه به این نکته مهم است که شواهد علمی محدودی برای حمایت از اثربخشی این درمان ها برای افسردگی وجود دارد.

داروهای ضد افسردگی را از اینجا بشناسید

داروهای درمان افسردگی مداوم

مهمترین نکته برای انتخاب دارو تشخیص نوع بیماری و شت آن است که روانپزشک آنلاین این کار را انجام می‌دهد. بنابراین هرگز بدون تجویز پزشک دارویی مصرف نکنید زیرا عواقب جبران ناپذیری دارد.

1. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): این داروها معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شوند و شامل داروهایی مانند فلوکستین و قرص سرترالین هستند.

2. ضد افسردگی های سه حلقه ای (TCAs): این داروها از اولین داروهای ضد افسردگی ساخته شده بودند و شامل داروهایی مانند آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین می شوند.

3. مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): این داروها اغلب زمانی استفاده می‌شوند که سایر داروهای ضد افسردگی اثری نداشته باشند و شامل داروهایی مانند فنلزین و ترانیل سیپرومین می‌شوند.

4. ضد افسردگی های غیر معمول: این داروها در دسته های دیگر قرار نمی گیرند و شامل داروهایی مانند بوپروپیون و میرتازاپین می شوند.