فوتوفوبیا در لغت به معنای “ترس از نور” است. اگر فتوفوبیا دارید، در واقع از نور نمی‌ترسید، اما نسبت به آن بسیار حساس هستید. نور خورشید یا نور شدید داخل خانه می‌تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشد.
فتوفوبیا یک بیماری نیست بلکه نشانه مشکل دیگری است. سردردهای میگرنی، خشکی چشم و تورم داخل چشم معمولاً با حساسیت به نور مرتبط هستند. در صورت ابتلا به فتوفوبیا هر زمان که در زیر نور شدید خورشید یا نور داخل خانه قرار بگیرید می تواند باعث درد شود.
فتوفوبیا چیست؟
تعریف واقعی فتوفوبیا “ترس از نور” است و به شرایطی شاره دارد که در آن نورهای روشن به چشم شما آسیب می‌زند و درواقع یک علامت شایع در این مشکل است که با چندین بیماری مختلف همراه است، موارد خفیف باعث می شود در اتاقی با نور روشن یا در بیرون از خانه چشمک بزنید. در موارد شدیدتر، زمانی که چشمان شما تقریباً در معرض هر نوع نوری قرار می‌گیرند، این وضعیت باعث درد قابل توجهی خواهد شد.
علائم و نشانه های فوتوفوبیا
فتوفوبیا باعث ایجاد یا بدتر شدن درد یا ناراحتی فیزیکی در چشم می‌شود. همچنین ممکن است باعث اجتناب از نور نیز بشود. علائم فتوفوبیا شامل موارد زیر باشد:
- چشمک زدن
- مکرر پلک زدن
- آزاردهنده بودن نور شدید خورشید یا نور داخلی اتاق
فرد مبتلا به فتوفوبیا معمولا موارد زیر را ترجیح می‌دهد:
- روزهای ابری را بیش از روزهای آفتابی دوست دارد
- اتاق های کم نور را بیشتر دوست دارد
- بیرون رفتن بعد از غروب به جای روز را ترجیح می‌دهد
علت بیماری فتوفوبیا یا بیزاری از نور
فتوفوبیا با ارتباط بین سلول‌های چشم شما که نور را تشخیص می‌دهند و عصبی که به سر شما می‌رود مرتبط است.
میگرن شایع ترین علت حساسیت به نور است. بیش از 80 درصد از افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، همراه با سردردهای خود دچار فتوفوبیا نیز می‌شوند. بسیاری از این افراد حتی زمانی که سردرد ندارند نیز به نور حساس هستند.
البته انواع دیگر سردردها نیز می‌توانند باعث فتوفوبیا شوند. افرادی که دچار سردردهای تنشی و خوشه ای می‌شوند نیز می گویند که در اطراف نور شدید احساس ناراحتی می‌کنند.
چند بیماری مغزی نیز وجود دارد که می‌تواند باعث فتوفوبیا شود، از جمله:
- مننژیت (تورم پوشش های محافظ مغز و نخاع)
- آسیب جدی مغزی
- فلج فوق هسته ای (اختلال مغزی که باعث ایجاد مشکلاتی در تعادل، راه رفتن و حرکت چشم می شود)
- تومورها در غده هیپوفیز
برخی از بیماری های چشمی هم باعث ایجاد این مشکل می شوند:
- خشکی چشم
- یووئیت (تورم داخل چشم شما)
- کراتیت (ورم قرنیه، لایه شفافی که قسمت رنگی چشم شما را می پوشاند)
- عنبیه (تورم حلقه رنگی اطراف مردمک چشم)
- آب مروارید (پوشش ابری روی عدسی چشم شما)
- سایش قرنیه (خراش روی قرنیه شما)
- ورم ملتحمه (التهاب ملتحمه، بافت شفافی که روی قسمت سفید چشم شما قرار دارد)
- آسیب به شبکیه (لایه حساس به نور در پشت چشم)
- بلفارواسپاسم (بیماری که باعث بسته شدن غیرقابل کنترل پلک‌ها می‌شود)
فتوفوبیا ممکن است بر برخی از افرادی که دارای مشکلات روحی و روانی هستند نیز تأثیر بگذارد که شامل موارد زیر است:
- آگورافوبیا (ترس از حضور در مکان های عمومی)
- اضطراب
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلال هراس
شما همچنین می‌توانید پس از انجام لیزیک یا عمل فمتواسمایل یا سایر جراحی‌ها برای رفع مشکلات بینایی دچار فوتوفوبیا شوید.
طول موج های خاصی از نور – مانند نور آبی که رایانه و تلفن هوشمند شما از خود ساطع می‌کند نیز بیشترین حساسیت را ایجاد می‌کند.
برخی از داروهایی که باعث فتوفوبیا می‌شوند
- آنتی بیوتیک ها مانند داکسی سایکلین و تتراسایکلین.
- فوروزماید (لاسیکس): این دارو بدن شما را از نگه داشتن مایعات بیش از حد جلوگیری می کند. برای درمان نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبد و بیماری کلیوی استفاده می‌شود.
- کینین (Qualaquin): دارویی است که برای درمان مالاریا استفاده می شود.
به طور کلی فتوفوبیا یا حساسیت به نور می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله خشکی چشم، آلبینیسم، آنیریدیا، آستیگماتیسم، ورم ملتحمه، بیماری های قرنیه و جراحی هایی مانند جراحی آب مروارید و جراحی لیزیک. بیماری‌های عصبی مانند بلفارواسپاسم، مننژیت، سردردهای میگرنی و آسیب‌های مغزی و برخی از داروها مانند باربیتورات ها، بنزودیازپین ها، کلروکین و سایر داروها ایجاد شود.
راه های تشخیص فتوفوبیا
اگر فکر می‌کنید به فتوفوبیا مبتلا هستید، به چشم پزشک مراجعه کنید. او در مورد علائم شما و هر گونه شرایط پزشکی قبلی پرس و جو می‌کند. سپس سلامت چشم و احتمالاً مغز شما را بررسی خواهد کرد.
آزمایشاتی که ممکن است پزشک شما استفاده کند عبارتند از:
معاینه چشم با لامپ شکاف: از یک میکروسکوپ مخصوص با نور برای بررسی چشمان شما استفاده خواهد شد.
MRI یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی: این تصویر از آهنرباهای قدرتمند و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از چشمان شما استفاده می‌کند.
تست شیرمر: این مقدار اشک شما را بررسی می کند تا ببیند آیا چشمان شما خشک است یا خیر.
چگونه می‌توان از فوتوفوبیا پیشگیری کرد؟
به طور کلی، شما نمی‌توانید از فوتوفوبیا جلوگیری کنید. با این حال، می توانید با برخی از کارها چشمان خود را سالم‌تر نگه دارید که شامل موارد زیر است:
- استفاده از کلاه یا عینک آفتابی کاهنده تابش نور در فضای باز
- اجازه دادن به حداکثر نور طبیعی در داخل خانه
- اجتناب از چراغ های فلورسنت در داخل خانه
- کاهش تنظیم روشنایی دستگاه های الکترونیکی مانند تلویزیون، تلفن و رایانه
- از گذاشتن عینک آفتابی در داخل خانه خودداری کنید زیرا تاریکی مزمن حساسیت به نور را افزایش می‌دهد
- استفاده از لنزهای تخصصی که مشکل سازترین طول موج‌های نور را فیلتر می‌کنند.
درمان فتوفوبیا
درمان فتوفوبیا به یافتن علت آن بستگی دارد. این احتمال وجود دارد که پزشک آزمایش‌هایی را برای تشخیص وضعیتی که باعث فتوفوبیا می‌شود انجام دهد. این مراحل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گرفتن شرح حال کامل پزشکی
- انجام یک معاینه کامل چشم
- انجام آزمایشات عصبی لازم
هنگامی که تشخیص کامل شد، چشم پزشک آنلاین درمان را پیشنهاد دهد. درمان‌ها شامل موارد زیر است.
عینک یا لنز تماسی.
داروها (مانند قرص)، قطره چشم یا تزریق.
عمل جراحی.
اجتناب یا پرهیز که این کار در موارد آلرژی محیطی یا در مواردی که داروها باعث فتوفوبیا می‌شوند صادق پیشنهاد می‌شود.
درمان فوتوفوبیا در خانه
هنگام درمان فوتوفوبیا در خانه، ممکن است مفید باشد:
وقتی بیرون هستید از عینک آفتابی با پلاریزه و یا کلاه استفاده کنید.
از نورهای فلورسنت دوری کنید.
از دایمر برای چراغ های داخلی خانه استفاده کنید.
نور تلفن‌های همراه، تلویزیون و مانیتور را کم کنید.
در صورت موافقت پزشک از قطره های مرطوب کننده چشم برای جلوگیری از خشکی چشم استفاده کنید.
منابع:
