عفونت تریکومونیازیس توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این می‌تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند، اما در زنان شایع تر است. در مردان، علائم تریکومونیازیس کمتر شایع است، اما ممکن است شامل ترشح از آلت تناسلی، ادرار دردناک یا انزال، و گاهی اوقات خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی باشد.
اگر تریکومونیازیس درمان نشود، می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی مانند HIV را افزایش دهد و ممکن است منجر به مشکلات طولانی مدت شود. بنابراین، اگر از نظر جنسی فعال هستید باید رابطه جنسی ایمن داشته باشید و آزمایشات STI را به طور منظم انجام دهید. علاوه بر این، تریکومونیازیس می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی دیگری مانند درد مزمن، ناراحتی در حین رابطه جنسی و افزایش خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی شود که همگی می‌توانند بر باروری نیز تأثیر بگذارند. اگر برای درمان تریکومونیازیس نیاز به پزشک دارید می‌توانید با دکتر عفونی آنلاین به صورت چت متنی، صوتی و یا تصویری گفتگو کنید و مراحل درمان را در خانه طی کنید.
عفونت تریکومونیازیس چیست
تریکومونیازیس یکی از بیماری های مقاربتی (STI) است که توسط انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. این عفونت می تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند، اما بیشتر در زنان تشخیص داده می شود.
افراد مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است علائمی مانند خارش، سوزش و درد در هنگام ادرار یا رابطه جنسی و همچنین ترشحات غیر طبیعی از واژن یا آلت تناسلی را تجربه کنند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به تریکومونیازیس اصلاً علائمی ندارند. تریکومونیازیس معمولاً از طریق تماس جنسی با یک فرد آلوده منتقل می شود و می‌تواند در طول زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود. اگر علائمی را تجربه می کنید یا فکر می کنید ممکن است در معرض عفونت قرار گرفته باشید، مهم است که آزمایش بیماری های مقاربتی را انجام دهید.
علت عفونت تریکومونیازیس
تریکومونیازیس یک عفونت مقاربتی است که توسط انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. این انگل از طریق تماس جنسی با فرد آلوده، معمولاً در حین مقاربت واژینال، گسترش می یابد. هم مردان و هم زنان می توانند به تریکومونیازیس مبتلا شوند، اما در زنان شایع تر است. ضمن اینکه زنان علائم بیشتری را تجربه می‌کنند که می تواند شامل خارش واژن، سوزش، ترشح و درد در حین رابطه جنسی یا ادرار باشد.
اگر عفونت تریکومونیازیس درمان نشود، می تواند خطر سایر عفونت های مقاربتی از جمله HIV را افزایش دهد. برای افرادی که از نظر جنسی فعال هستند رابطه جنسی ایمن یک امر بسیار مهم است.
علائم عفونت تریکومونیازیس
تریکومونیازیس که توسط یک انگل ایجاد می‌شود، می‌تواند علائم مختلفی را هم در مردان و هم در زنان ایجاد کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به عفونت تریکومونیازیس اصلاً هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.
در زنان، علائم رایج عفونت تریکومونیازیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خارش یا سوزش واژن
- ادرار دردناک
- مقاربت دردناک
- ترشحات غیر طبیعی واژن که ممکن است غلیظ، کف آلود، سبز، زرد یا خاکستری باشد
- بوی بد واژن
در مردان، علائم رایج عفونت تریکومونیازیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خارش یا تحریک داخل آلت تناسلی
- سوزش در هنگام ادرار یا انزال
- ترشحات از آلت تناسلی که ممکن است شفاف، سفید یا زرد باشد
توجه به این نکته مهم ضروری است که این علائم می تواند ناشی از سایر بیماری ها نیز باشد، بنابراین اگر مشکوک هستید که ممکن است به عفونت تریکومونیازیس یا هر عفونت مقاربتی دیگری مبتلا باشید، حتما باید آزمایش دهید. برای این کار می‌توانید از بخش آزمایش در منزل استفاده کرده و این تست را در خانه خودتان انجام دهید.
تریکومونیازیس در پرندگان
تریکومونیازیس که با نام “شانکر” نیز شناخته می شود، یک بیماری انگلی است که پرندگان را مبتلا می کند. این بیماری که محصول، دهان، گلو و گاهی اوقات سایر قسمت های دستگاه گوارش پرنده را آلوده می کند.
این بیماری می‌تواند علائمی مانند اشکال در بلع، کاهش وزن، بی‌حالی و اسهال ایجاد کند و در موارد شدید می‌تواند کشنده باشد. پرندگان می توانند با خوردن غذا یا آب آلوده یا از طریق تماس مستقیم با پرنده آلوده به تریکوموناز مبتلا شوند. تریکومونیازیس بیشتر در کبوترهای اهلی دیده می شود، اما می تواند گونه های دیگری مانند شکارچیان، رهگذران و حتی پرندگان شکار را نیز درگیر کند. درمان معمولا شامل تجویز دارو برای مبارزه با عفونت و مراقبت های حمایتی برای کاهش علائم و جلوگیری از کم آبی است.
صاحبان پرندگان باید مراقب باشند که محل زندگی پرندگان خود را تمیز نگه دارند و برای کمک به جلوگیری از گسترش تریکومونیازیس، غذا و آب تازه و بدون آلودگی تهیه کنند. اگر مشکوک هستید که پرنده شما ممکن است به این بیماری مبتلا شده باشد، برای اطمینان از تشخیص و درمان مناسب، باید از طریق دامپزشک آنلاین مشاوره لازم را دریافت کنید و در صورت نیاز داروهای تجویزی را مصرف کنید.
پیشگیری از عفونت تریکومونیازیس
موارد زیر برخی از اقدامات پیشگیرانه است که می توان برای کاهش خطر ابتلا به عفونت تریکومونیازیس انجام دهید.
- پرهیز از رابطه جنسی: مطمئن ترین راه برای پیشگیری از تریکومونیازیس پرهیز از فعالیت جنسی است.
- استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم در حین مقاربت می تواند به کاهش خطر ابتلا به تریکومونیازیس کمک کند، به خصوص زمانی که به طور صحیح و مداوم استفاده شود.
- تعداد شرکای جنسی را محدود کنید: داشتن چندین شریک جنسی خطر ابتلا به تریکومونیازیس و سایر بیماری های مقاربتی را افزایش می دهد. محدود کردن شرکای جنسی می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت کمک کند.
- به طور منظم آزمایش دهید: اگر از نظر جنسی فعال هستید، انجام آزمایش تریکومونیازیس به طور منظم می تواند به تشخیص زود هنگام تریکومونیازیس و جلوگیری از عوارض کمک کند.
- با شریک زندگی خود صحبت کنید: ارتباط باز و صادقانه با شریک زندگی خود در مورد سلامت جنسی و هرگونه نگرانی که ممکن است داشته باشید بسیار مهم است. این می تواند به هر دوی شما کمک کند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد فعالیت جنسی بگیرید و خطر ابتلا به تریکومونیازیس و سایر بیماری های مقاربتی را کاهش دهید.
درمان عفونت تریکومونیازیس
درمان تریکومونیازیس شامل مصرف یک دوره آنتی بیوتیک، به طور معمول مترونیدازول یا تینیدازول است. این داروها با از بین بردن انگل عامل عفونت عمل می کنند. درمان معمولاً 5 تا 7 روز بسته به شدت عفونت طول می کشد. مهم است که کل دوره آنتی بیوتیک را به پایان برسانید، حتی اگر قبل از تکمیل درمان احساس بهتری داشته باشید. زیرا قطع زودهنگام دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت یا مقاوم شدن به آنتی بیوتیک ها شود.
در طول درمان، برای جلوگیری از سرایت عفونت به شریک جنسی، توصیه می شود از فعالیت جنسی خودداری کنید. همچنین در صورت لزوم هر کدام باید برای جلوگیری از عفونت مجدد، آزمایش و درمان شود. اگر عفونت تریکومونیازیس درمان نشود می تواند منجر به عوارضی مانند بیماری التهابی لگن (PID)، ناباروری و افزایش خطر انتقال HIV شود.
آنتی بیوتیک مناسب برای تریکومونیازیس
درمان آنتی بیوتیکی توصیه شده برای تریکومونیازیس مترونیدازول یا تینیدازول است. هر دوی این داروها در درمان عفونت موثر هستند و معمولاً به صورت خوراکی تجویز می شوند و باید دوره کامل آنتی بیوتیک را طبق تجویز پزشک مصرف کنید تا مطمئن شوید که عفونت به طور کامل برطرف شده است. همچنین توصیه می شود برای جلوگیری از عفونت مجدد، شرکای جنسی به طور همزمان درمان شوند.
عوارض بیماری تریکومونیازیس
اگر عفونت تریکومونیازیس درمان نشود، می تواند منجر به عوارض مختلفی شود. یکی از عوارض شایع تریکومونیازیس بیماری التهابی لگن (PID) است که عفونت دستگاه تناسلی زنانه است. PID می تواند باعث درد مزمن لگن، ناباروری و افزایش خطر حاملگی خارج رحمی (بارداری خارج از رحم) شود.
عفونت تریکومونیازیس همچنین می تواند خطر ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی مانند ایدز را افزایش دهد، زیرا التهاب و تحریک ناشی از عفونت می تواند ورود سایر عوامل بیماری زا به بدن آسان تر کند.
در زنان باردار، تریکومونیازیس می تواند منجر به پارگی زودرس پرده ها، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد در نوزادان شود. علاوه بر این، عفونت تریکومونیازیس می تواند باعث ناراحتی و علائم ناخوشایند مانند خارش، سوزش و ترشحات غیر طبیعی شود.
چه زمانی برای تریکومونیازیس به پزشک مراجعه کنیم
اگر مشکوک به تریکومونیازیس هستید، در اسرع وقت با یک دکتر عفونی آنلاین مشورت کنید. برخی از علائم رایج تریکومونیازیس شامل خارش واژن، ترشح و درد در حین رابطه جنسی یا ادرار است. اگر باردار هستیدنیز باید به سرعت مراحل درمان را طی کنید، زیرا تریکومونیازیس می تواند منجر به عوارض در دوران بارداری شود. علاوه بر این، اگر تریکومونیازیس درمان نشود، می تواند خطر ابتلا به HIV یا سایر عفونت های مقاربتی را افزایش دهد.
پزشک شما می تواند تریکومونیازیس را از طریق معاینه فیزیکی و آزمایش های آزمایشگاهی تشخیص دهد. درمان معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی است که می‌تواند به رفع عفونت در عرض چند روز کمک کند.
