انواع مختلف اوتیسم و راه های درمان ندا ناجی بیماری های عمومی کودک و نوجوان ۳۰ خرداد شناخت اوتیسم و نشانه‌های افرادی که در این طیف قرار دارند با آگاهی آغاز می شود، اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. اگر در انتظار فرزندی هستید که قرار است به دنیا بیاید یا در فرزندتان و حتی در خودتان نشانه‌هایی از اوتیسم را مشاهده می‌کنید، نیاز است با اوتیسم و نشانه‌های آن بیشتر آشنا شوید. ASD نوعی اختلال عصبی و رشدی است که از اوایل کودکی آغاز میشود، در طول زندگی فرد ادامه پیدا می‌کند و در نحوه‌ی رفتار او و تعاملش با دیگران، برقراری ارتباط و یادگیری تاثیر می‌گذارد. بیشتر بخوانید: قیمت تست کرونا عناوین مقاله اوتیسم چیستانواع مختلف اوتیسمبیماران اوتیسمیعلائم اوتیسمعلت اوتیسمتشخیص اوتیسم در کودکانغربالگری رشدسایر آزمایشات و بررسیهادرمان اوتیسمرژیم غذایی و اوتیسماوتیسم در کودکانورزش و اوتیسمتاثیر اوتیسم بر دخترانعمر کودکان اوتیسماوتیسم در بزرگسالان اوتیسم چیست اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ADS)، طیف گسترده‌ای از یک وضعیت است که با چالشهایی در مهارت اجتماعی، رفتارهای تکراری، ارتباطات کلامی و غیر کلامی مشخص میشود. با استفاده از این اصطلاح گسترده، می‌توان گروهی از اختلالات رشد عصبی را توصیف کرد. اوتیسم یک نوع مشخص ندارد و ما با زیرگروه‌هایی مواجهیم که بیشتر تحت تاثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی قرار دارند. از آن‌جا که اوتیسم نوعی اختلال طیفی است، هر فرد مبتلا به اوتیسم دارای مجموعه‌ای از نقاط قوت و چالش‌ها است. برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است در زندگی روزمره‌ی خود نیاز به حمایت قابل توجهی داشته باشند، در حالی‌که برخی دیگر میتوانند به حمایت کمتری نیاز داشته باشند و حتی در برخی موارد کاملا مستقل زندگی کنند. عوامل مختلفی در ایجاد اوتیسم تأثیر می‌گذارد و اغلب با حساسیت‌های حسی و بروز مشکلات پزشکی مانند اختلالات دستگاه گوارش (GI)، تشنج یا اختلالات خواب و همچنین چالش‌های بهداشت روان مانند اضطراب، افسردگی و توجه همراه است. برای مطالعه بیشتر راجع به نشانه های افسردگی این مطلب را بخوانید. علائم اوتیسم معمولا در سن ۲ یا ۳ سالگی ظاهر میشوند. برخی از تأخیرهای مربوط به رشد میتوانند زودتر هم ظاهر شوند و اغلب اوقات از ۱۸ ماهگی قابل تشخیص هستند. تحقیقات نشان میدهد که هر چه زودتر درمان در این افراد شروع شود، منجر به نتایج مثبتی در سال های آینده زندگی برای این افراد میشود. ASD بدون توجه به نژاد، فرهنگ و زمینه اقتصادی، در افراد مختلف سراسر جهان یافت میشود. طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، اوتیسم در پسران بیشتر از دختران اتفاق می‌افتد و به ازای هر ۴ پسر مبتلا به اوتیسم یک دختر مبتلا به این بیماری متولد میشود. نشانه‌هایی وجود دارد که میگوید موارد ASD در حـال افزایش است. برخی این افزایش را به عوامل محیطی نسبت میدهند. با این‌حال، کارشناسان در مورد این مساله مطمئن نیستند که آیا تعداد افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر شده یا میزان تشخیص اوتیسم در افراد، از سال‌های گذشته بالاتر رفته است؟ بیشتر بخوانید: درمان کف پای صاف انواع مختلف اوتیسم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی موسوم به DSM-5 توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است. این راهنما که آخرین نسخه آن در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، توسط پزشکان برای تشخیص انواع اختلالات روانپزشکی استفاده میشود. در این راهنما پنج زیرگروه مختلف ASD معرفی میشود: با یا بدون همراهی نقص ذهنی با یا بدون همراهی نقص زبانی همراه با یک بیماری پزشکی یا ژنتیکی شناخته شده یا یک عامل محیطی همراه با اختلال رشد عصبی، ذهنی یا رفتاری همراه با کاتاتونیا ممکن است مبتلایان یک یا چند مورد از این مشخصات را داشته باشند. جز موارد بالا، ممکن است در افراد طیف اوتیسم یکی از اختلالات زیر تشخیص داده شود: اختلال اوتیسم سندرم آسپرگر یا نشانگان خفیف اوتیسم اختلال رشد فراگیر اختلال تجزیه در کودکی مشاوره با متخصص روانپزشک بیماران اوتیسمی ممکن است اوتیسم در کودکی و با روش‌های مختلف شناسایی شود یا در بزرگسالی تشخیص داده شود. مواجهه با بیماران اوتیسم و فضایی که در آن رشد یافته و بزرگ شده‌اند، تاثیر زیادی بر عملکرد آنان در بزرگسالی دارد. نقص در عملکرد شناختی که بهطور معمول در بیماران اوتیسم مشاهده میشود، شامل اختلالات حافظه، توجه و همچنین اختلالات عملکرد اجرایی از جمله برنامه‌ریزی، انعطاف‌پذیری شناختی، کسب مهارت و تفکر انتزاعی است. علائم اوتیسم زمانی که فرد کودک است بروز پیدا می‌کند. از آن جمله می‌توان به اختلال در برقراری ارتباط و پیشرفت اشاره کرد علائم اوتیسم علائم اوتیسم بهطور معمول در اوایل کودکی، از ۲۱ تا ۲۴ ماهگی به وضوح مشخص میشود. با این حال، علائم آن ممکن است زودتر یا دیرتر هم ظاهر شوند. علائم اولیه ممکن است شامل تاخیر قابل توجه در زبان یا رشد اجتماعی باشد. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا علائم اوتیسم را به دو دسته تقسیم می‌کند: مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی، الگوهای تکراری رفتار یا فعالیت‌ها. مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی عبارتند از: مسائل مربوط به ارتباطات، از جمله اختلال در به اشتراک گذاشتن احساسات و علایق و ناتوانی در برقراری یک مکالمه رفت و برگشتی مواردی در ارتباط غیرکلامی، مانند مشکل در حفظ تماس چشمی یا خواندن زبان بدن مشکل پیشرفتی و حفظ روابط الگوهای محدود یا تکراری رفتار یا فعالیت‌ها شامل موارد زیر است: حرکات یا الگوهای گفتاری تکراری پایبندی سخت‌گیرانه و لجوجانه روی رفتاری خاص افزایش یا کاهش حساسیت به اطلاعات حسی خاص در اطراف، مانند واکنش منفی به صدایی خاص علاقه‌مندی و یا مشغله‌های ثابت افراد در هر کدام از این گروه‌ها ارزیابی شده و شدت علائم آنان مشخص میشود. برای دریافت تشخیص ASD فرد باید هر سه علامت از دسته اول و دست کم دو علامت در دسته دوم را از خود نشان دهد. بیشتر بخوانید: زبان بدن افراد کاریزماتیک علت اوتیسم علت دقیق ASD ناشناخته است. جدیدترین تحقیقات نشان میدهد که هیچ علت مشخصی برای این بیماری وجود ندارد. برخی از عوامل خطرزا برای اوتیسم موارد زیر هستند: داشتن یک عضو خانواده نزدیک مبتلا به اوتیسم جهش ژنتیکی سندرم X شکننده و سایر اختلالات ژنتیکی داشتن پدر و مادر با سن بالا وزن کم هنگام تولد عدم تعادل متابولیک قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی سابقه عفونت‌های ویروسی قرار گرفتن جنین در معرض داروهایی مانند دپاکین و تالومید طبق یافته‌های پزشکی و متخصصان اختلالات عصبی، هر دو عامل ژنتیک و محیط میتوانند در این که فرد به اوتیسم مبتلا بشود یا نه تاثیرگذار باشند. چندین منبع قدیمی و جدید نتیجه گرفته‌اند که این اختلال توسط واکسن‌ها ایجاد نمی‌شود. یک مطالعه‌ی بحث برانگیز در سال ۱۹۹۸ ارتباط بین این بیماری و واکسن سرخک، اوریون و سرخچه را مورد بررسی قرار داد. پس از این بررسی مشخص شد که ارتباطی میان این دو وجود ندارد. کودکان اوتیسم را می‌توان به چند روش شناسایی کرد. آزمایش غربالگری و سایر روش‌های ژنتیکی به تشخیص اوتیسم در کودکان کمک میکنند تشخیص اوتیسم در کودکان تشخیص ASD شامل چندین غربالگری، آزمایش ژنتیکی و ارزیابی مختلف است. غربالگری رشد آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که همه کودکان در سن ۱۸ و ۲۴ ماهگی تحت آزمایش ASD قرار بگیرند. غربالگری می‌تواند به شناسایی زودهنگام کودکانی که میتوانند ASD داشته باشند کمک کند. این کودکان ممکن است از تشخیص و مداخله به موقع بهره‌مند شوند و با کمک آن، زندگی طبیعی‌تری را طی کنند. چک لیست اصلاح شده برای اوتیسم در کودکان نوپا، یک ابزار غربالگری رایج است که توسط بسیاری از متخصصان کودک استفاده میشود. این پرسش‌نامه غربالگری اوتیسم، حدود بیست سوال دارد که توسط والدین پر میشود. سپس متخصصان اطفال میتوانند از پاسخهای ارائه شده، برای شناسایی کودکانی که ممکن است در معرض خطر ASD باشند استفاده کنند. لازم به ذکر است که غربالگری یک تشخیص نیست، بلکه نقطه ورود به تشخیص این بیماری است. کودکانی که غربالگری مثبتی برای ASD دارند لزوماً مبتلا به این اختلال نیستند. سایر آزمایشات و بررسی‌ها پزشک کودک ممکن است ترکیبی از آزمایشات را برای اوتیسم پیشنهاد کند. از جمله: آزمایش DNA برای بیماری‌های ژنتیکی ارزیابی رفتاری آزمایش‌های دیداری و شنیداری برای رد کردن هرگونه مشکل بینایی و شنوایی که مربوط به اوتیسم نیستند غربالگری کاردرمانی پرسشنامه‌های پیشرفتی تشخیص اوتیسم بهطور معمول توسط تیمی از متخصصان انجام میشود. این تیم ممکن است شامل روان‌شناسان کودک، متخصصین کاردرمانی یا آسیب‌شناسان گفتار و زبان باشد. برای دسترسی به روانشناس کودک و مشاوره آنلاین ،این مطلب را بخوانید. بیشتر بخوانید: روغن نارگیل برای چروک چشم درمان اوتیسم هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما روش‌های درمانی و سایر موارد میتوانند به افراد کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشند و علائم خود را کاهش دهند. برخی از روش‌های درمانی که در ادامه می‌آید از این موارد هستند: رفتار درمانی بازی درمانی کار درمانی فیزیوتراپی گفتار درمانی ماساژ و موارد دیگری که میتوانند اثرات آرامش بخشی ایجاد کنند خدمات فیزیوتراپی در منزل برخی از افراد در این طیف ممکن است در مقابل این روش‌ها، پاسخ خوبی دهند در حالی که برخی دیگر ممکن است هیچ واکنشی به این روش‌ها ندهند. برخی از درمان‌های جایگزین نیز وجود دارند که شامل موارد زیر هستند: ویتامین‌ها با دوز بالا چلیشن تراپی که شامل دفع فلزات سنگین از بدن است اکسیژن درمانی هایپرباریک قرص ملاتونین برای رفع مشکلات خواب تحقیقات در مورد درمان‌های جایگزین متفاوت است و برخی از این روش‌های درمانی میتوانند خطرناک باشند. قبل از انتخاب هر یک از این روش‌ها، والدین باید با کمک پزشکان و متخصصان از خطرات احتمالی درمان‌های جایگزین آگاه شوند. رژیم غذایی و اوتیسم هیچ رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به اوتیسم معرفی نشده است. با این وجود برخی از متخصصان در حـال بررسی تغییرات رژیم غذایی به عنوان راهی برای کمک به این افراد هستند. پایه و اساس رژیم اوتیسم پرهیز از مواد افزودنی مصنوعی شامل مواد نگهدارنده، رنگ و شیرینکننده است و در عوض روی غذاهای سالم متمرکز میشود؛ مانند میوه و سبزیجات تازه، مقدار زیادی آب و چربی اشباع نشده. مشاوره آنلاین با پزشک تغذیه اوتیسم در کودکان اوتیسم در کودکان ممکن است پروسه رشد ذهنی آن‌ها را کندتر از همسالانشان کند. به عنوان مثال یک کودک دو ساله که به این بیماری مبتلا نیست، ممکن است به بازی‌های ساده علاقه نشان دهد و یک کودک چهارساله که به اوتیسم مبتلا نیست از انجام فعالیت و بازی با کودکان دیگر لذت ببرد.اما کودکان مبتلا به آن ممکن است در تعامل با دیگران مشکل داشته باشند یا بهطور کلی از آن‌ها متنفر باشند. كودكان اوتیسمی ممكن است رفتارهای تکراری از خود بروز دهند، در خوابیدن مشكل داشته باشند و یا چیزهای غیرخوراکی را به دهان ببرند و بخورند. همچنین ممکن است پیشرفت آن‌ها بدون وجود یک محیط ساختاریافته یا یک روتین ثابت و مشخص، دشوار باشد. اگر فرزند شما مبتلا به این عارضه است، احتمال دارد مجبور باشید با معلمان او همکاری نزدیکی داشته باشید تا اطمینان حاصل کنید که فرزندتان در کلاس موفق میشود. بیشتر بخوانید: درمان قطعی روماتیسم مفصلی ورزش و اوتیسم کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است دریابند که انجام برخی ورزش‌ها میتوانند در بهبود کلی وضعیت آنان موثر باشد. هر نوع ورزشی که کودکان مبتلا به اوتیسم از آن لذت می‌برند، از جمله پیاده‌روی و سرگرمی‌های ساده، می‌تواند برای آن‌ها مفید باشد. شنا و قرار گرفتن در معرض آب هم می‌تواند به عنوان یک ورزش و فعالیت حسی اثرگذار باشد. بعضی اوقات ورزش‌ها و فعالیت‌هایی که در آن‌ها تماس‌های فیزیکی برقرار میشود، برای کودکان مبتلا به این بیماری دشوار است. می‌توانید به جای این ورزش‌ها، از سایر فعالیت‌هایی که چالشبرانگیزند و در عین حـال حواس را هم تقویت میکنند کمک بگیرید. با وجود آن‌که تعداد پسران مبتلا به اوتیسم نسبت به دختران بیشتر است اما به معنای عدم ابتلای دختران به اوتیسم نیست. در واقع شناسایی این اختلال در دختران دشوارتر است تاثیر اوتیسم بر دختران بیماری اوتیسم اغلب به عنوان بیماری پسران شناخته میشود و طبق مشاهدات، در پسران چهار برابر دختران رواج دارد. با این‌حال این بدان معنا نیست که دختران به اوتیسم مبتلا نمیشوند. در حقیقت طبق تخمین منابع معتبر از هر ۱۵۲ دختر یک نفر به این عارضه مبتلا است. اوتیسم حتی ممکن است در زنان بالغ نیز متفاوت باشد. دختران مبتلا به آن ممکن است ساکت‌تر باشند یا احساسات خود را پنهان کنند و به‌نظر میرسد میتوانند بهتر با موقعیت‌های اجتماعی کنار بیایند. این موارد تشخیص اوتیسم را در دختران دشوارتر می‌کند. در مقایسه با دهه‌های اخیر، اوتیسم زودتر و با دقت بیشتری آزمایش شده و تشخیص داده میشود و همین موضوع باعث شده تا این بیماری در افراد بیشتری تشخیص داده شود. بیشتر بخوانید: چای برای خواب راحت عمر کودکان اوتیسم اوتیسم بهطور معمول به عنوان یک بیماری کشنده یا ناتوان‌کننده شناخته نمی‌شود. این وضعیت، تهدیدکننده زندگی نیست، اما برخی از شرایط بهطور بالقوه میتوانند در طول عمر این افراد تاثیر داشته باشند. تحقیقاتی که در سوئد انجام شده، نشان میدهد که افراد مبتلا به اوتیسم ۱۶ سال زودتر از هم‌سالان خود می‌میرند. خودکشی یکی از دلایل عمده مرگ زودهنگام افراد مبتلا است. طبق این تحقیقات میزان خودکشی در دختران مبتلا به ASD و افرادی که شکل خفیفی از این بیماری را دارند بیشتر است، زیرا این گروه از وضعیت خود و مشکلات احتمالی آن آگاهی بیشتری دارند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان میدهد بزرگسالان مبتلا به ASD دو برابر بیشتر در خطر احتمال مرگ زودرس قرار دارند. خودکشی و صرع از عوامل عمده مرگ زودرس افراد اوتیسمی است. بین ۲۰ تا ۴۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری، به صرع نیز مبتلا هستند و این بیماری اغلب در سال‌های نوجوانی تشخیص داده میشود. محققان در یک تحقیق در سال ۲۰۱۷ به این نتیجه رسیده‌اند که احتمال مرگ در کودکان و نوجوانان کم سن و سال مبتلا به این بیماری، ۴۰ برابر بیشتر از سایر کودکان است. محققان میگویند افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم كه با چالشهایی در زمینه مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی روبرو هستند، در سن حدود ۶۳ سالگی می‌میرند که این سن برای عموم مردم ۷۲ سال است. بیشتر بخوانید: اختلال یادگیری در کودکان مشاوره کودک و نوجوان اوتیسم در بزرگسالان خانوادههایی که عزیزان مبتلا به اوتیسم دارند ممکن است نگران زندگی او در بزرگسالی باشند. اقلیتی از بزرگسالان مبتلا به ASD میتوانند بهطور مستقل به زندگی یا کار ادامه دهند. با این حال، بسیاری از بزرگسالان مبتلا به این بیماری در طول زندگی خود نیاز به کمک مداوم دارند. برخی روش‌های درمانی در سال‌های اولیه زندگی می‌تواند به بیشتر شدن استقلال و کیفیت بهتر زندگی این افراد کمک کند. گاهی اوتیسم در افرادی که در این طیف قرار دارند، زود و به‌موقع تشخیص داده نمی‌شود. این مشکل تا حدی به دلیل عدم آگاهی پزشکان است. اگر شما هم مشکوک به اوتیسم بزرگسالان هستید، حتما از یک متخصص کمک بگیرید و پس از تشخیص، درمان‌های مناسب را شروع کنید. شما می‌توانید در ابتدا مشاوره آنلاین با پزشک عمومی برقرار کنید سوالات متداول اوتیسم چیست؟ اوتیسم یا ADS بیماریای است که فرد در آن با چالشهایی در مهارت اجتماعی، رفتاری، گفتاری و ارتباطات غیرکلامی روبهرو است. افراد مبتلا، ممکن است نسبت به دیگران متفاوت عمل کرده و درک آنچه دیگران فکر یا احساس میکنند برایشان دشوار است. نورهای روشن یا صداهای بلند برایشان استرسزا یا ناراحتکننده است و از شرایط ناآشنا و حضور در اجتماع، مضطرب یا ناراحت میشوند. علت اوتیسم چیست؟ متخصصان میگویند که هیچ علت مشخصی برای اوتیسم وجود ندارد. تحقیقات نشان میدهد این بیماری به دلیل ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و غیر ژنتیکی یا محیطی ایجاد میشود. به نظر میرسد این تأثیرات خطر ابتلا به اوتیسم در کودک را افزایش میدهد. آیا اوتیسم با افزایش سن بدتر میشود؟ مطالعاتی وجود دارد که میگوید بیشتر نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم با افزایش سن علائم و رفتارهای کمتری از خود نشان میدهند. همهی بزرگسالان مبتلا به آن بهتر نمیشوند و در برخی موارد اوضاع پایدار میماند. آیا اوتیسم ارثی است؟ احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که در خانواده خود فرد مبتلا به اوتیسم دارند، بیشتر است اما الگوی وراثت بهطور کامل شناخته شده نیست. آیا اوتیسم در دوران بارداری قابل تشخیص است؟ به نظر میرسد تمام تراتوژنها یا عواملی که به جنین آسیب میرسانند، در طی هشت هفته اول از زمان لقاح عمل میکنند. این مدرکی است دال بر اینکه اوتیسم در طول دوران جنینی ایجاد میشود، اما شناسایی آن ممکن نیست. زیرا هیچ آزمایش پزشکی مانند آزمایش خون برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. پزشکان، سابقه رشد و رفتار کودک را برای تشخیص در نظر میگیرند. ASD گاهی اوقات در ۱۸ ماهگی قابل تشخیص است. چگونه میتوانم خطر اوتیسم را در دوران بارداری کاهش دهم؟ زنان باردار میتوانند با مصرف یک رژیم غذایی مقوی و ارگانیک شامل سبزیجات سبز برگ و میوههای حاوی آنتی اکسیدان، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند. همچنین مصرف حداقل ۸۰ گرم پروتئین در روز از منابع غذایی بدون چربی مانند بوقلمون، مرغ و آجیل به زنان باردار توضیه میشود. منبع www.autismspeaks.org www.healthline.com www.frontiersin.org www.nhs.uk