بی اشتهایی کودکان در جامعه امروزی، بحثی بسیار مهم است زیرا بسیاری از والدین با این مشکل مواجه هستند. در حالی که ممکن است درک آن دشوار باشد، اما کودکان زیر شش سال می توانند به این اختلال ناتوان کننده مبتلا شوند. بی اشتهایی دوران کودکی یک موضوع مهم است که باید به سرعت بررسی و درمان شود.
برای دریافت رژیم غذایی مناسب کودکتان به صورت رایگان از بخش محاسبه BMI آنلاین استفاده کنید.
علت بی اشتهایی کودکان در شرایط مختلف
بی اشتهایی، یک اختلال جدی در خوردن است که می تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. علل بی اشتهایی کودک می تواند بر اساس شرایط مختلف متفاوت باشد. بیایید برخی از دلایل رایج را بررسی کنیم:
عوامل روانی
بی اشتهایی اغلب با عوامل روانشناختی مانند عزت نفس پایین، کمال گرایی، اضطراب و افسردگی مرتبط است. در کودکان، این مسائل روانی از منابع مختلفی مانند فشار اجتماعی، قلدری، اختلال در عملکرد خانواده یا حوادث آسیب زا ناشی میشود. می‌توانید علائم افسردگی را از اینجا بشناسید.
مصرف آنتی بیوتیک و داروها
گاهی اوقات بی اشتهایی کودکان یکی از عوارض جانبی مصرف آنتی بیوتیک است. آنتی بیوتیک ها تعادل باکتری های روده را مختل کرده و منجر به مشکلات گوارشی مانند تهوع، گرفتگی عضلات و یبوست می‌شوند که ممکن است باعث کاهش اشتها نیز بشود. در برخی موارد، کودکان نیز ممکن است در اثر مصرف دارو دچار تغییرات چشایی یا طعم فلزی در دهان شوند که میل آنها به غذا خوردن را کاهش می دهد.
خوردن میان وعده‌ها
بسیاری از خانواده ها با فراهم کردن خوراکی هایی مانند چیپس، پفک، بیسکوئیت و اقلامی از این دستف به کودک خود مدام خوراکی های ناسالام را می‌دهند و از او توقع دارند تا نهار یا شام را مانند آنها بخورد. ابن خوراکی ها جوی استهای کودک را گرفته و یکی از علل اصلی بی اشتهایی کودکان است.
عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بی اشتهایی ممکن است یک جزء ژنتیکی داشته باشد. کودکانی که سابقه خانوادگی اختلالات خوردن دارند در معرض خطر بیشتری هستند. علاوه بر این، برخی عوامل بیولوژیکی مانند عدم تعادل هورمونی و ناهنجاری های انتقال دهنده های عصبی (مانند سروتونین) در ایجاد بی اشتهایی کودک نقش دارند.
بیماری
عفونت هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا ویروس های معده باعث از دست دادن موقت اشتها و بی اشتهایی در کودکان میشود. سایر بیماری ها مانند مشکلات گوارشی، آلرژی های غذایی یا شرایط مزمن نیز ممکن است بر اشتهای آنها تأثیر بگذارد.
بیشتر بخوانید : پایین آوردن تب کودک سریع
تغذیه بیش از حد
اگر در طول روز به کودک بیش از حد تنقلات یا نوشیدنی داده شود، احتمالا در زمان های منظم غذا مانند نهار یا شام، احساس گرسنگی نخواهد کرد و بی اشتها خواهد شد.
عوامل محیطی
برخی عوامل محیطی در ایجاد بی اشتهایی در کودکان نقش داشته باشند. این موارد ممکن است شامل تاکید جامعه بر لاغری، فشارهای فرهنگی یا اجتماعی برای انطباق با استانداردهای خاص بدنی، قرار گرفتن در معرض رسانه‌ها و طعنه یا انتقاد مرتبط با وزن باشد.
پویایی خانواده
پویایی و روابط خانواده به طور قابل توجهی بر رفاه روانی کودک تأثیر می گذارد. بی اشتهایی کودک ممکن است در خانواده‌هایی با سابقه کنترل والدین، تأکید بیش از حد بر ظاهر، سطوح بالای انتقاد یا درگیری‌های حل‌نشده شایع‌تر باشد. اختلال در عملکرد خانواده یا وقایع استرس زا در زندگی، مانند طلاق یا از دست دادن یکی از عزیزان، نیز میتواند به بی اشتهایی کودک کمک کند.
ویژگی‌های شخصیتی
برخی از ویژگی‌های شخصیتی نیز در برخی مواقع کودک را مستعد بی اشتهایی می‌کند. کمال گرایی، تمایلات وسواسی-اجباری، موفقیت بیش از حد، یا میل به کنترل میتواند باعث شود که کودک مصرف غذای خود را به عنوان ابزاری برای به دست آوردن کنترل بر بدن و زندگی خود محدود کند.
البته علل بی اشتهایی در کودک چند عاملی است و می تواند ترکیبی از این عوامل را شامل شود. تشخیص زودهنگام، کمک حرفه ای از متخصص و یک برنامه درمانی جامع در رسیدگی به بی اشتهایی در کودکان و بهبودی آنها بسیار مهم است.
خوردن آب زیاد قبل از غذا
نوشیدن آب قبل از غذا منجر به بی اشتهایی کودک میشود که در رشد کلی او تأثیر می‌گذارد. بهتر است آب را در انتهای غذا به کودک بدهید و حتی در میان غذا نیز چندان توصیه نمی‌شود.
عوارض نادیده گرفتن بی اشتهایی کودکان
بی اشتهایی کودکان در صورت عدم درمان، عواقب مخربی برای سلامتی آنها دارد. سوء تغذیه در طول سالهای حیاتی رشد، رشد و بلوغ جسمی را مختل می کند. کودکان ممکن است نتوانند به قد مورد انتظار خود برسند و بلوغ ممکن است به تأخیر بیفتد. استخوان نیز آسیب می بیند و خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد.
سیستم های اندام حیاتی نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند. ریتم نامنظم قلب، فشار خون پایین و نارسایی قلبی ممکن است رخ دهد. عملکرد کلیه بدتر می شود. خطر پارگی معده افزایش می یابد. عدم تعادل الکترولیت می تواند باعث تشنج و ریتم غیر طبیعی قلب شود.
سوء تغذیه سیستم ایمنی را سرکوب کرده و حساسیت به عفونت ها را افزایش می‌دهد. فرسایش مینای دندان احتمال پوسیدگی و بیماری لثه را افزایش می دهد. مو ممکن است شکننده شود و ریزش مو شایع است. پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و خشک و پوسته پوسته می شود.
عملکرد شناختی و سلامت روان نیز آسیب می‌بیند. گرسنگی به معنای واقعی کلمه مغز را کوچک می کند. حافظه، تمرکز، قضاوت و استدلال مختل می شود. افسردگی، اضطراب و رفتارهای وسواسی بدتر می شود. بدون درمان، چشم انداز بلند مدت ضعیف است.
تشخیص زودهنگام و کمک گرفتن از پزشک یک نکته کلیدی است که باید آن را جدی بگیرید.
بی اشتهایی کودکان در سنین مختلف
بی اشتهایی کودکان یک اختلال جدی است که باید جدی گرفته شود. بی اشتهایی ممکن است در سنین مختلف در دوران کودکی رخ دهد، از جمله اوایل کودکی، پیش از نوجوانی و نوجوانی.
در اوایل دوران کودکی (معمولاً بین سنین 6 تا 12 سالگی)، بی اشتهایی کودک ممکن است از طریق رفتارهایی مانند امتناع از خوردن غذاهای خاص یا کل گروه های غذایی، ابراز بیزاری شدید از افزایش وزن، و نشان دادن اضطراب در هنگام صرف غذا ظاهر شود. والدین ممکن است متوجه شوند که فرزندشان در انتخاب غذا سخت‌گیر تر شده و بیشتر درگیر فعالیت‌های بدنی یا اندام خود شده است.
در سنین پیش از نوجوانی (9 تا 14 سالگی)، بی اشتهایی کودک آشکارتر میشود زیرا کودکان از ایده آل های بدن اجتماعی و تمایل به هماهنگی با همسالان خود آگاه تر می‌شوند. آنها ممکن است رویکرد سفت و سخت تری نسبت به غذا خوردن نشان دهند، از وعده های غذایی خانوادگی یا اجتماعی اجتناب کنند، مصرف غذای خود را محدود کنند، و نگرانی یا نارضایتی بیش از حد از وزن یا شکل بدن خود نشان دهند. البته این نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی ممکن است علائمی مانند خستگی، انزوای اجتماعی، غمگینی و تحریک پذیری را نیز نشان دهند.
در دوران نوجوانی (سنین 13 تا 18 سال)، بی اشتهایی کودک شایع تر و برجسته تر است. نوجوانان ممکن است رفتارهای افراطی و مخفیانه تری مرتبط با محدودیت غذایی داشته باشند، مانند کالری شماری شدید، حذف وعده های غذایی، یا اجتناب از مهمانی‌ها و عروسی‌ها. آنها ممکن است دچار وسواس ورزش شوند، کاهش وزن سریع و قابل توجهی را تجربه کنند. این مشکل با علائم دیگری مانند عزت نفس پایین، اضطراب، افسردگی و کناره گیری از دوستان و خانواده همراه است.
در تمام سنین علاوه بر موارد فوق ممکن است بیماری نیز به سراغ کودکان بیاید و آنها را دچار بی اشتهایی کند، این بی اشتهایی‌ها نیاز به ویزیت پزشک آنلاین داشته و باید با نظر متخصصین درمان صورت گیرد.
کم اشتها شدن کودک بعد از از شیر گرفتن
هنگامی که کودک پس از از شیر گرفتن بی اشتها می شود، والدین بسیار نگران می‌شوند. با این حال، باید بدانید که این یک اتفاق رایج است و معمولاً موقتی است. در ادامه چند دلیل احتمالی برای از دست دادن اشتهای کودک پس از شیر گرفتن وجود دارد
مرحله تنظیم: از شیر گرفتن یک انتقال قابل توجه برای کودک است، زیرا آنها از شیر مادر یا شیر خشک صرفاً به غذاهای جامد می روند. در طول این مرحله سازگاری، برخی از کودکان ممکن است به طور موقت از دست دادن اشتها را تجربه کنند. در ان زمان به جای وعده های زیاد، وعده های غذایی کوچکتر و مکرر را جایگزین کنید.
دندان درآوردن: دندان درآوردن باعث ناراحتی و درد برای نوزادان و کودکان نوپا شده و در نتیجه اشتهای آنها کاهش می‌یابد. در این مرحله غذاهای آرام بخش مانند پوره های سرد، میوه های خنک یا ماست به او بدهید که راحت تر جویده شود.
بیماری: بیماری هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا عفونت منجر به از دست دادن اشتها در کودکان میشود. هنگامی که کودکان مریض هستند، بدن آنها مبارزه با عفونت را در اولویت قرار می دهد، که این موضوع اشتهای آنها را سرکوب می‌کند. در این مورد، غذاهای آبرسان مانند سوپ، آبگوشت یا آب میوه را در دستور کار قرار دهید. علاوه بر این، اگر بیماری کودک ادامه داشت یا علائم نگران کننده دیگری وجود داشت، حتما با دکتر اطفال آنلاین مشورت کنید.
عوامل عاطفی: تغییر در روال، محیط یا رفاه عاطفی کودک بر اشتهای او تأثیر می‌گذارد. استرس، اضطراب یا نوسانات عاطفی نیز منجر به از دست دادن اشتها خواهد شد. برای این شرایط سعی کنید محیطی آرام و پرورشی فراهم کنید تا به کودک کمک کند احساس امنیت کند. ای این مطلب می‌توانید در مورد راه های کاهش اضطراب در کودکان بیشتر بدانید.
اگر از دست دادن اشتهای کودک برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، با علائم نگران کننده دیگری همراه باشد، یا منجر به کاهش وزن یا کم آبی بدن شود، باید با متخصص مشورت کنید و آن را جدی بگیرید.
بی اشتهایی کودکان به علت اوتیسم
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بی اشتهایی کودکان باشند.
یکی از عوامل، تمایل افراد مبتلا به اوتیسم به داشتن الگوهای غذایی سفت و سخت یا محدود کننده است. آنها ممکن است از مواد غذایی خاصی بیزار باشیند یا مشکلات سازگاری با غذاهای جدید داشته باشند که این موضوع منجر به یک رژیم غذایی محدود در آنها خواهد شد.
به دلیل مشکلات ارتباطی، کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در بیان مبارزات خود یا درخواست غذایی خاص هم مشکل داشته باشند.
تشخیص زودهنگام و مداخله برای رفع بی اشتهایی عصبی در کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار مهم است. زیرابی اشتهایی در کودکان مبتلا به اوتیسم یک وضعیت پیچیده است که تحت تأثیر عوامل اجتماعی، حسی و رفتاری قرار دارد.
بی اشتهایی کودکان به علت بیماری گوارشی
بی اشتهایی کودکان به دلیل بیماری گوارشی به شرایطی اطلاق می شود که در آن کودک به دلیل اختلالات گوارشی دچار از دست دادن اشتها و محدودیت دریافت غذا می شود.
یکی از بیماری های گوارشی رایج که ممکن است به بی اشتهایی کودک کمک کند، بیماری کرون است. بیماری کرون یک بیماری التهابی روده است که باعث التهاب مزمن در دستگاه گوارش می شود. التهاب می تواند منجر به درد شکمی، اسهال و سوء جذب مواد مغذی شود. این علائم ممکن است منجر به از دست دادن اشتها در کودکان مبتلا شود.
یکی دیگر از بیماری های گوارشی که می تواند به بی اشتهایی کودک کمک کند، بیماری سلیاک است. بیماری سلیاک یک اختلال خود ایمنی است که در آن مصرف گلوتن به پوشش روده کوچک آسیب می رساند. این آسیب جذب مواد مغذی از غذا را مختل می کند. کودکان مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است علائم ناراحت کننده ای مانند نفخ شکم، اسهال و خستگی را تجربه کنند که منجر به کاهش اشتها و کاهش وزن خواهد شد.
علت بی اشتهایی کودک 5 ساله
بی اشتهایی در یک کودک 5 ساله یک بیماری پیچیده با علل بالقوه متعدد است. یکی از دلایل اصلی آن عوامل ژنتیکی است. تحقیقات نشان داده است که بی اشتهایی کودک معمولاً در خانواده هایی ایجاد می شود که ابقه ارثی آن را دارند. اگر کودکی دارای سابقه خانوادگی این اختلال باشد یا اگر بستگان نزدیک مبتلا به اختلالات خوردن داشته باشد، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به بی اشتهایی باشد.
یکی دیگر از علل احتمالی بی اشتهایی در کودک 5 ساله عوامل روانی است. کودکان در این سن بسیار تأثیرپذیر هستند و به راحتی می توانند تصور زیبایی و لاغری را اشتباه برداشت کرده و آن را بپزیرند. عوامل عاطفی مانند اضطراب، کمال گرایی یا احساس بی کفایتی نیز ممکن است در ایجاد بی اشتهایی در کودک 5 ساله نقش داشته باشند.
عوامل محیطی نیز ممکن است در بروز بی اشتهایی کودکان نقش داشته باشند. محیط هایی که تاکید بیش از حد بر ظاهر، وزن یا رژیم غذایی دارند، و محیط هایی که رفتارهای محدودکننده غذایی را ترویج می کنند، می توانند خطر بی اشتهایی را در کودک افزایش دهند. تجارب آسیب زا، مانند سوء استفاده، بی توجهی، یا قلدری نیز می تواند اثرات طولانی مدت بر سلامت روانی کودک داشته باشد و به ایجاد بی اشتهایی کمک کند.
درمان خانگی بی اشتهایی کودکان
چندین روش درمانی وجود دارد که به رفع کمبود اشتها یا بی اشتهایی در کودکان و نوزادان کمک می‌کند و در ادامه برخی از آنها ذکر شده است.
علل زمینه ای را شناسایی و برطرف کنید
کمبود اشتها می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله بیماری، دندان درآوردن، استرس عاطفی یا عوارض جانبی دارو باشد. شناسایی و درمان علت زمینه ای اغلب می تواند اشتها را بهبود بخشد.
وعده های غذایی کوچک و مکرر
به جای سه وعده غذایی بزرگ سنتی، هر چند ساعت یک بار وعده های غذایی یا میان وعده های کوچکتر ارائه دهید. این کار برای کودکانی که اشتهایشان کاهش یافته است، کمتر آزار دهنده است.
محیطی جذاب ایجاد کنید
با ایجاد فضایی دلپذیر، زمان صرف غذا را به یک تجربه مثبت و یا جایی برای بازی تبدیل کنید. یک بشقاب رنگارنگ و جذاب درست کنید، از ظروف جذاب استفاده کنید یا کودک را در تهیه غذا مشارکت دهید و در هنگام غذا خوردن بازی‌های نشستنی کرده و همزمان غذای کودک را بدهید.
غذاهای مورد علاقه
غذاهای مورد علاقه کودک را در وعده های غذایی خود بگنجانید تا جذابیت بیشتری داشته باشد و به تدریج غذاهای جدید را معرفی کنید.
راه های خلاقانه
با ارائه غذا به روش های هیجان انگیز، وعده های غذایی را از نظر بصری جذاب کنید. اشکال، رنگ ها و بافت های سرگرم کننده توجه کودک را جلب کرده و او را به خوردن تشویق می‌کند.
به یاد داشته باشید، هر کودکی منحصر به فرد است و اگر می‌خوهید برای درمان بی اشتهایی کودک به طور جدی اقدام کنید باید با یک دکتر اطفال آنلاین مشورت کنید تا او بهرین راهکار را رائه کند.
بهترین دارو برای بی اشتهایی کودکان
مصرف دارو تنها زمانی که بیماری کودک تایید شده باشد مجاز است و حتی مصرف مولتی ویتامین‌ها هم بهتر است با نظر متخصص باشد. اما به طور کلی بهترین دارو برای بی اشتهایی کودکان شامل موارد زیر میشود که البته ممکن است برای کودک شما مضر باشد.
مکمل های مولتی ویتامین
این مکمل ها حاوی مواد مغذی ضروری هستند که برای داشتن اشتهای کودک ضروری هستند.
مژسترول استات
یک داروی تجویزی است که میتواند اشتها را در کودکان مبتلا به شرایط پزشکی خاص افزایش دهد. با این حال، عوارض جانبی بالقوه ای دارد و فقط باید تحت نظارت پزشکی استفاده شود.
شربت زینک
این شربت حاوی غلظت بالایی از روی، یک ماده معدنی ضروری است که نقش مهمی در حفظ اشتهای سالم و تقویت رشد و تکامل مناسب در کودکان دارد. کمبود روی با کاهش اشتها، اختلال در درک چشایی و تاخیر در رشد همراه است و آن را به یک جزء مهم در حمایت از نیازهای تغذیه ای، هنگام بی اشتهایی کودکان تبدیل می کند.
این شربت به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع از جمله مشاوره روانشناسی و تغذیه درمانی تجویز می شود. هنگامی که طبق دستور پزشک مصرف شود، به درمان بی اشتهایی کودک کمک می‌کند.
این شربت زینک علاوه بر بهبود اشتها، از عملکرد سیستم ایمنی نیز پشتیبانی کند، خوب شدن زخم را بهبود بخشید و به جذب سایر مواد مغذی ضروری کمک می‌کند.
میرتازاپین
میرتازاپین یک داروی ضد افسردگی است که گاهی اوقات میتواند اشتها را در کودکان تحریک کند. ضمن اینکه فقط در صورت تجویز پزشک باید استفاده شود.
پروژستین ها
اینها داروهای هورمونی هستند که به افزایش اشتها در برخی از کودکان کمک می‌کنند و این داروها نیز باید با نظر پزشک مصرف شوند.
سیپروهپتادین (پریاکتین)
این داروی آنتی هیستامین اشتها را تحریک می‌کند و گاهی اوقات در کودکان مبتلا به کمبود اشتها یا شرایط کم وزن استفاده می شود.
توجه به این نکته مهم است که رسیدگی به علت اصلی بی اشتهایی کودکان بسیار مهم است. یک متخصص کودکان به تعیین علت و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب به شما کمک خواهد کرد. بنابراین از مصرف خودسرانه دارو پرهیز کنید.
