اولین آزمایش سیفلیس در سال 1906 توسط یک ایمونولوژیست آلمانی به نام فریتز شاودین انجام شد. او عامل ایجاد کننده سیفلیس، Treponema pallidum را در زیر میکروسکوپ خود کشف کرد و بلافاصله پس از آن، روشی را برای تشخیص باکتری در خون بیماران آلوده ایجاد کرد.
امروزه روش‌های آزمایشی متعددی برای تشخیص سفلیس وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به سنجش آنزیمی (EIAs)، تست‌های سریع پلاسما ریآگین (RPR) و تست‌های جذب آنتی‌بادی ترپونمال فلورسنت (FTA-ABS) اشاره کرد. در حال حاضر بخش آزمایش در منزل «حال» این امکان را ایجاد کرده تا با استفاده از سرویس آزمایش در منزل، تست سفلیس را در خانه خودتان و با خیال راحت انجام دهید.
سیفلیس چیست؟
سیفلیس یک عفونت مقاربتی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. این باکتری می تواند از طریق بریدگی های کوچک یا ساییدگی هایی که در حین فعالیت جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی ایجاد می شود، وارد بدن شود. هنگامی که باکتری وارد بدن می شود، به سایر قسمت ها از جمله مغز، قلب و سایر اندام ها نیز وارد می‌شود. سیفلیس در صورت عدم درمان می تواند بسیار جدی بوده و منجر به عوارض طولانی مدت مانند نابینایی، فلج و حتی مرگ شود.
آزمایش سیفلیس چه چیزی را مشخص می‌کند
با آزمایش سیفلیس مشخص می‌شود که آیا به باکتری ترپونما پالیدوم که باعث عفونت مقاربتی به نام سیفلیس می شود، آلوده شده‌اید یا خیر. این آزمایش آنتی بادی هایی را که بدن در پاسخ به عفونت تولید می کند، تشخیص می دهد. انواع مختلفی از آزمایشها برای سیفلیس وجود دارد، از جمله آزمایش‌های خون و آزمایش‌هایی که می‌توانند خود باکتری را شناسایی کنند. برای آشنایی با آزمایش بیماری های مقاربتی و انجام آن در منزل این مقاله را بخوانید
آزمایش سیفلیس می تواند تعیین کند که آیا یک فرد عفونت فعال دارد یا خیر و آیا نیاز به درمان دارد یا نه. در صورت عدم درمان، سیفلیس مشکلات جدی‌تری را برای سلامتی شما ایجاد کند، بنابراین اگر مشکوک هستید که در معرض عفونت قرار گرفته اید حتما از بخش آزمایش در منزل این تست را ثبت سفارش کرده و به راحتی و در خانه خودتان آن را انجام دهید.
علائم و نشانه های سفیلیش
سیفلیس یک عفونت مقاربتی است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود و باعث یکی از بیماری های مقاربتی می‌شود. علائم سیفلیس ممکن است بسته به مرحله بیماری سیفلیس متفاوت باشد که در اینجا برخی از علائم و نشانه های رایج آن ذکر شده است:
سیفلیس اولیه
- یک زخم یا حتی زخم بدون درد (به نام شانکر) در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان یعنی جایی که باکتری وارد بدن شده است ظاهر می شود.
- تورم غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران
سیفلیس ثانویه
- بثورات پوستی که می تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، از جمله کف دست ها و کف پاها
- تب، خستگی و تورم غدد لنفاوی
- گلودرد، سردرد و دردهای عضلانی
- ریزش مو تکه تکه
سیفلیس نهفته
- هیچ علامتی در این مرحله وجود ندارد. با این حال، باکتری ممکن است هنوز در بدن فعال باشد
سیفلیس سوم
- علائم ممکن است سال ها پس از عفونت اولیه ایجاد شود و می تواند بر سیستم های متعدد ارگان تاثیر بگذارد
- علائم عصبی مانند بی حسی، گزگز و تغییرات بینایی
- علائم قلبی عروقی مانند آنوریسم مغزی و ناهنجاری دریچه قلب
- ضایعات پوستی و تخریب بافت
البته همه افراد مبتلا به سیفلیس در هر مرحله علائمی را تجربه نمی کنند و برخی علائم ممکن است خفیف باشند یا به راحتی نادیده گرفته شوند.
برای بیماری سیفلیس به چه پزشکی مراجعه کنم؟
برای بررسی و درمان بیماری سیفلیس، می‌توانید با دکتر زنان آنلاین و یا پزشک جراحی عمومی مراجعه کنید. البته، دکتر اورولوژی آنلاین نیز می‌تواند این بیماری را تشخیص داده و درمان کنند. بهتر است با پزشکان به صورت آنلاین گفتگو کرده و پس از ذکر علائم و انجام آزمایش سیفلیس که پزشک تجویز کرده، خیال خود را نسبت به داشتن یا نداشتن این بیماری راحت کنید.
آزمایش سیفلیس برای ازدواج
سیفلیس می‌تواند از طریق تماس جنسی، از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، آزمایش سیفلیس بخشی از معاینات پزشکی قبل از ازدواج برای هر دو طرف است زیرا سفلیس در صورت عدم درمان باعث عواقب جدی در فرد می‌شود و می‌تواند در دوران بارداری از مادر آلوده به جنین نیز منتقل شود.
سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که تمام زنان باردار باید به عنوان بخشی از مراقبت های معمول دوران بارداری، از نظر سیفلیس غربالگری شوند. غربالگری سیفلیس همچنین برای افرادی که در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت هستند، مانند افرادی که از نظر جنسی فعال هستند و شرکای متعددی دارند، توصیه می شود.
آزمایش سیفلیس معمولاً شامل آزمایش خون برای تشخیص آنتی بادی های باکتری عامل سفلیس است. اگر آزمایش مثبت باشد، ممکن است برای تایید تشخیص و تعیین مرحله عفونت به آزمایشات بیشتری هم نیاز باشد. به طور کلی، هدف از آزمایش سیفلیس شناسایی و درمان زودهنگام عفونت به منظور جلوگیری از عوارض و انتقال به دیگران است.
درباره آزمایش آنتی بادی و انجام آن در منزل بیشتر بدانید
RPR در آزمایش خون
RPR مخفف عبارت Rapid Plasma Reagin test است که یک آزمایش خون برای غربالگری سیفلیس است. در طول آزمایش، RPR با شناسایی آنتی بادی های تولید شده توسط بدن شما در پاسخ به عفونت کار را انجام می‌دهد و سپس نمونه کوچکی از خون شما گرفته می شود و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. اگر آزمایش مثبت باشد، به این معنی است که شما در معرض باکتری عامل سیفلیس قرار گرفته اید و بدن شما آنتی بادی هایی علیه آن تولید کرده است. با این حال، یک نتیجه مثبت لزوما به این معنی نیست که شما یک عفونت فعال دارید. همچنین می تواند نشان دهنده عفونت قبلی باشد که تحت درمان قرار گرفته یا نتیجه مثبت کاذب ناشی از سایر شرایط پزشکی است.
اگرچه تست RPR یک ابزار غربالگری مفید است، اما به تنهایی ابزار تشخیصی دقیقی نیست. نتیجه مثبت نیاز به آزمایش و ارزیابی بیشتر برای تایید تشخیص دارد، زیرا به دلیل سایر شرایط مانند بیماری های خودایمنی یا بارداری ممکن است دلیی مثبت بودن آزمایش، کاذب باشد. ضمن اینکه برخی از افراد مبتلا به سفلیس اگر در مراحل اولیه عفونت باشند و هنوز سطوح قابل تشخیص آنتی بادی تولید نکرده باشند، ممکن است نتایج RPR منفی داشته باشند.
روش های انجام آزمایش سیفلیس
روش های مختلفی برای انجام آزمایش سیفلیس (vdrl) وجود دارد که رایج‌ترین آنها عبارتند از:
آزمایش خون
آزمایش خون رایج ترین روش برای تشخیص سیفلیس است. آزمایشگاه دو نوع آزمایش خون برای تشخیص آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط بدن در پاسخ به عفونت سیفلیس استفاده می‌کند، این آزمایش‌های غیر ترپونمال و ترپونمال هستند.
- تست های غیر ترپونمال: این تست ها سطح آنتی بادی ها را در برابر مواد تولید شده توسط باکتری سیفلیس اندازه گیری می کنند. نمونه‌هایی از آزمایش‌های غیر ترپونمال شامل آزمایشگاه تحقیقاتی بیماری‌های مقاربتی (VDRL) و آزمایش‌های ریجین سریع پلاسما (RPR) است. این آزمایشها به‌طور گسترده در دسترس هستند، اما ممکن است به دلیل عوامل دیگری مانند بارداری، بیماری‌های خودایمنی یا سایر عفونت‌ها، نتایج مثبت کاذب ایجاد کنند.
- تست های ترپونمال: این تست ها آنتی بادی هایی را شناسایی می کنند که به طور خاص باکتری سیفلیس را هدف قرار می دهند. به عنوان مثال می توان به جذب آنتی بادی ترپونما فلورسنت (FTA-ABS)، آگلوتیناسیون ذرات ترپونما پالیدوم (TPPA) و ایمونواسی آنزیمی (EIA) اشاره کرد. تست‌های ترپونمال حتی پس از درمان نیز می‌توانند مثبت باقی بمانند، که باعث می‌شود برای نظارت بر پاسخ به درمان کمتر مفید باشند.
آزمایش خون کامل و نحوه انجام آن در منزل را از اینجا بخوانید
آزمایش مایع مغزی نخاعی (CSF)
اگر نگرانید که که سیفلیس سیستم عصبی شما را تحت تاثیر قرار داده است، احتمالا یک نمونه از مایع مغزی نخاعی (CSF) از طریق یک سوراخ کمری گرفته خواهد شد، که شامل وارد کردن یک سوزن به کمر است. مقدار مایع آزمایش CSF ممکن است به نظارت بر پیشرفت سیفلیس در مغز کمک کند.
آزمایش سیفلیس با مشاهده مستقیم
معاینه بالینی هر گونه زخم، بثورات، یا زخم قابل مشاهده روی پوست یا غشاهای مخاطی نیز می تواند به پزشکان نشان دهد که آیا سیفلیس وجود دارد یا خیر. تشخیص را می توان با پاک کردن مایعات از این زخم ها و آزمایش آنها برای وجود باکتری تأیید کرد. اگر سیفلیس دوره‌های نهفتگی طولانی مدتی داشته باشد، ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به آزمایش مجدد نیز باشد.
انجام آزمایش سیفلیس در منزل
انجام آزمایش سیفلیس در منزل معمولاً شامل مراحل زیر است:
- اولین قدم در انجام تست سیفلیس، گرفتن نمونه خون از بیمار است. این کار را با وارد کردن یک سوزن در رگ، معمولاً در بازو، و کشیدن مقدار کمی خون انجام می‌شود.
- پس از جمع آوری خون، باید برای آزمایش آماده شود. این شامل جداسازی سرم، که حاوی آنتی‌بادی‌هایی است که شناسایی می‌شوند، از سایر اجزای خون است.
- چندین آزمایش مختلف وجود دارد که می تواند برای تشخیص سیفلیس استفاده شود، از جمله تست های VDRL، RPR، FTA-ABS و TPPA. آزمایش خاص مورد استفاده به عواملی مانند علائم بیمار، سابقه پزشکی و عوامل خطر عفونت بستگی دارد.
- پس از انجام آزمایش، نتایج باید تفسیر شوند. نتیجه مثبت نشان می دهد که آنتی بادی های باکتری عامل سیفلیس در خون بیمار وجود دارد، در حالی که نتیجه منفی نشان می دهد که هیچ آنتی بادی شناسایی نشده است. نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب ممکن است، بنابراین ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به آزمایش های اضافی باشد.
- اگر نتایج تست سیفلیس مثبت باشد، بیمار باید در مورد پیامدهای تشخیص و خطرات انتقال عفونت به دیگران مشاوره آنلاین پزشکی دریافت کند. درمان معمولاً شامل انواع آنتی بیوتیک است که می‌تواند به درمان عفونت و جلوگیری از عوارض کمک کند.
آزمایش سیفلیس در خانه یک راهکار عالی برای افرادی سات که تمایلی به حضور در مراکز و آزمایشگاه داندارند و می‌خواهند در آسایش، تست مربوطه را انجام دهند.
